Stroming ...

Ik heb niets met oudjaarsdag ...
Geruisloos laat ik me mee stromen richting 2014

Op deze post kun je niet reageren - geruisloos ;-)
De beste wensen via een eerdere post!

Stille nacht ...

In deze nacht stil verbonden met heel veel mooie mensen
en met mensen die in hun hart zo graag zouden willen zingen
maar dit door verdriet even niet kunnen ....

Op deze post kun je niet reageren.

De beste wensen lieve mensen

Het einde van het jaar is een tijd van achterom kijken en vooruitkijken. De balans wordt opgemaakt. Wat is er zoal gebeurd, waar staan we nu, waar gaan we naar toe.

Waar we op terug kijken is een moeilijk jaar met veel gezichten. Een jaar waarin er veel onrust was in en met mijn lijf. Een jaar met de nodige hoofdbrekers om onze kinderen die beiden extra zorg nodig hebben. Een jaar waarin we vooral enorm dankbaar waren en zijn dat we dit tot onze grote blijdschap nog samen kunnen delen.
Dit in tegenstelling tot de slechte levensverwachting van mijn lief twee jaar geleden. 



Een jaar met hele mooie en bijzondere GENIET momenten. Een jaar waarin we ons enorm gesteund hebben gevoeld door heel veel lieve mensen om ons heen. En een aantal mensen in het bijzonder!
Vriendschappen die zijn ontstaan en vriendschappen die zich hebben verdiept.
Mensen die ontzettend veel voor ons betekenen.

Bedankt ook alle lieve mensen die het hele jaar door de moeite hebben genomen om met enige regelmaat of zelfs heel vaak een berichtje hier op het weblog achter te laten of op een andere manier hebben laten blijken dat ze ons volgen. Als je schrijft is dat ontzettend leuk. Mensen die we kennen maar ook mensen die we niet kennen. Dank je wel ook alle stille meelezers.

Lieve blogdames, dank je wel voor alle mooie en bijzondere gedeelde blogs. Voor jullie gezelligheid, inspiratie, leuke, lieve en meelevende reacties. Blogland is een heel mooi en apart wereldje!

Wij wensen jullie allemaal een warme en sfeervolle kerst
met veel lichtjes van Hoop, Liefde en Vrede.

Binnenkort wensen we elkaar een gelukkig nieuwjaar. Geluk is zo heel veel omvattend. We wensen jullie vooral heel veel geluks mo(nu)mentjes.
Zoek het Geluk vooral in en dichtbij jezelf en in de kleine dingen om je heen. Die zijn zo ontzettend kostbaar en waardevol.
En als je onverhoopt (even) niet gelukkig bent bedenk dan dat dit ook bij het leven hoort. Dan wensen we je ogen om te zien, oren om te horen en armen die je verwarmen.

Onze gedachten gaan uit naar al diegenen die ziek zijn, die het moeilijk hebben of wie, in welk opzicht ook, een gevoelig verlies hebben geleden. Dat zijn te veel lieve mensen om ons heen. Weet dat we in ons hart heel dichtbij jullie zijn.

Wat we iedereen ook wensen is vrede. Vrede met en in jezelf, vrede op deze aardbol. Dat we tolerant en verdraagzaam zijn tegenover onze medemensen. Dat we naar elkaar blijven omzien. Niet alleen met Kerstmis maar het hele jaar door. Dat zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn.
Een van onze grootste wensen  is dan ook: heb gewoon hart voor elkaar.

Deze video heb ik vorig jaar ook geplaatst, en het jaar daarvoor ook en ik doe het heel eigenwijs gewoon wéér !!!
Dit is en blijft voor mij namelijk Kerstmis ...
Veertig muzikanten zijn duizenden kilometers van elkaar verwijderd maar zingen samen één lied. Ze behoren allemaal tot de Playing For Change Foundation, een internationaal netwerk van straatmuzikanten dat benefietconcerten geeft voor de wereldvrede "Stand by me".

Als de video niet werkt: http://youtu.be/Us-TVg40ExM
Voor wie een kerstkaart van ons gewend zijn ...
we zijn jullie echt niet vergeten maar hebben ze dit jaar door omstandigheden niet verstuurd.

 

Licht - Update

Foto: internet

Dat in deze tijd van verstilling het ene Licht het andere Licht mag verwarmen ...

Dat we voor elkaar Lichtjes mogen zijn ...

Update: omdat ik zoveel belangstellende vragen krijg HOE het met me is. De embolisatie is minder heftig uitgevallen dan de vorige keer. Ik lig nog wel erg veel en mijn algeheel welzijn / welbevinden laat nog behoorlijk te wensen over maar ik hoop met kerst toch uitgebreid te kunnen tafelen ;-) maarre vanzelfsprekend kom ik nog wel even terug met een echte kerstblog!

Een dwarrelende herkenning ...

Subtiel gegrond en kwetsbaar alleen.
Passie door alles heen en herkenbaar voor verbeelding ...

Update

Na een "gratis" all inclusive verblijf ben ik eind van de middag per ambulance naar Entercity vervoerd. Als een pakketje op 5 december thuis bezorgd ;-) Een stormachtig en uiterst wiebelig ritje van zo'n anderhalf uur. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind.

Wat het uiteindelijke resultaat van de embolisatie zal zijn moet de tijd uitwijzen. De komende periode zal ik nog veel moeten liggen. Het bloed uit de vaten die zijn afgesloten moet eerst een nieuwe weg zien te vinden.
Het is erg pijnlijk en heeft vooral tijd nodig om te herstellen.

Dank je wel, ook namens Rudi, voor al jullie lieve reacties en support hier op mijn / ons weblog, op Facebook (lang leve social media) mail, whatsapp, sms en natuurlijk alle lieve mensen héél dichtbij. Het is HART verwarmend x

De regie in eigen kerstboom ...

Uit principe wachten we elk jaar met het zetten van de kerstboom tot we de Goedheiligman hebben uitgezwaaid. Voor deze ene keer maken we een uitzondering. Woensdag word ik nl opgenomen in het ziekenhuis voor nogmaals een embolisatie laag in het bekken. Waarna de verwachting is dat ik weer een hele tijd uit de running ben. En ik houd graag de regie in eigen kerstboom ;-)

Het afgelopen weekend kochten we een Nordmann in de hoop dat hij de komende maand zijn naalden behoud. We waren zonder discussie en in no time klaar. Dat was ook wel eens anders. Als het uitzoeken van een kerstboom bijna een ultieme relatietest betekende hihi Mijn hoofd staat eigenlijk (nog) helemaal niet naar een kerstboom. De eerste de beste die manlief me voor houdt vind ik prima! Hij is duidelijk verbaasd :-) 
Eenmaal thuis zie ik dat de kruin eruit is. Oeps! dat is helemaal niks voor mij. Dat ik dat niet heb gezien ...

Nu staat hij in de woonkamer. Een bescheiden boom en voor zo'n impulsieve aankoop valt ie niet eens tegen. Ik draai de volumeknop open en de kerstmuziek galmt door het huis. Dit om maar even een stukje sfeer te proeven en vooral "te pakken" te krijgen. Met de ballen en frutsels in mijn hand, en balancerend op één been, spring ik rond de boom. Luidkeels met niet al te zuivere klanken bléér ik mee op de muziek of wellicht is het om mijn eigen onrust te overstemmen. Dochterlief schudt meewarig haar hoofd:
"straks kan de buurman (is buiten aan het werk) je nog horen" en verdwijnt naar boven.

Pats ... daar valt de eerste bal. En dan uit het niets voel ik de tranen over mijn wangen lopen. Driftig poets ik de eersten met een vlakke hand uit mijn gezicht maar dan is er geen houden meer aan. Verdriet, pijn, vermoeidheid en zorgen, heel veel zorgen .... Het vermengt zich als een snel stromend beekje. Lucht op!

Terwijl ik snotterend een cappuccino klaar maak bekijk ik het resultaat van mijn rondedans. Trots op mijn strijdlust, trots op het resultaat, trots op mezelf! Als ik dochterlief later zachtjes mee hoor neuriën moet ik stiekem lachen. Het werkt blijkbaar toch aanstekelijk :-)

"Oh dennenboom, oh dennenboom wat zijn je takken wonderschoon"