vrijdag 30 maart 2012

Een roerige week ...

Het was een roerige week waarin ik helaas nauwelijks / niet in de gelegenheid ben geweest om hier en bij mijn lieve mede blogdames langs te gaan.
Dit weekend maar eens een flinke inhaalslag maken en even op mijn gemak helemaal bijlezen.


Afgelopen zaterdag viel ik achterover uit mijn rolstoel. In de snelheid van mijn draaicirkel (in mijn achteruit) bleef ik op de e.o.a. manier met de hoepel in de zijkant van de verwarming hangen. Ik klapte met mijn bovenarm tegen de scherpe zijkant van de verwarming. Hoewel het vele malen erger had gekund ben ik er met slechts een flink gekneusde bovenarm en mooie bont en blauwe plekken vanaf gekomen.

Het bovenstaande was meteen een goed excuus om met volle teugen van de zon te genieten. Ik heb werkelijk alle zonnestralen zo ongeveer gevangen ;-) Wat was het heerlijk. Een enorme boost voor mijn interne accu. Het is even wennen nu het weer is omgeslagen.

De eerste helft van de week heb ik een intens verdrietige en teleurgestelde dochter moeten troosten na het zakken van haar praktijk(deel)examen voor Grootbrood. Ze volgt de opleiding Brood & Banket. Dit was een van de weinige keren dat ze vol vertrouwen was over de uitslag. Het was zo goed verlopen en de producten zagen er zo goed uit. Onbegrijpelijk !!! We verwachten over de uitslag nog nadere uitleg via school te horen.

Donderdag (gisteren) hebben we een gesprek met de revalidatiearts gehad.
Mijn schouders en armen blijven een bron van zorg. Een kwestie van een lange adem oftewel een gebed zonder eind. We hopen dat de nieuwe rolstoel die op dit moment voor mij in Amerika wordt gemaakt voor wat minder zware belasting van mijn armen zal zorgen. Eveneens is een nieuwe stoepferrari (scootmobiel) met voetgas besteld. Dit eveneens ter ontlasting van mijn spieren en gewrichten. Een flinke pimpbeurt van dit hele saaie voertuig zal ik t.z.t. hier op ons blog laten zien ;-) 

Vanochtend heb ik me voor pijnbehandeling van mijn rug bij de anaesthesist gemeld. Vrijdag is zussendag: dus "the three sisters" gingen richting Deventer Ziekenhuis. OK jasje aan (net echt) mutsje op en zo met bed richting behandelruimte. Ik ben geen piepmiep maar dit keer deed het wel errug zeer :-( Ik had de zweetdruppels op mijn voorhoofd staan.
Huh op de rontgen is, sinds de vorige behandeling, een duidelijke toename van vaatkluwens in dit gebied zichtbaar. Klippel-Trenaunay (een aangeboren  vaatafwijking) is hier de laatste tijd overduidelijk flink aktief geweest.
Nu maar hopen op een langdurig resultaat ...
Koppie thee op bed, niet duizelig dan huppekee de dekens aan de kant, kleren aan en wegwezen uit het ziekenhuis. We hebben nog wat op ons programma staan.

De dames willen Deventer onveilig maken (dachten we) Hoe gezellig maar ook hoe (on)veilig Deventer is hebben we geweten. Een tasjes dievegge heeft het op ons voorzien. Ik stond voor mijn rolstoel om voor de spiegel een leuk jasje te passen. Staand kun je dat beter bekijken dat zittend. Zuslief is druk met mij aan het kletsen en aan het kijken hoe het kledingstuk zit. Ineens ziet ze schuin in haar blikveld mijn rugtas, die achter mijn rolstoel hangt, helemaal open staan en een zwangere vrouw (misschien zat er wel vulling achter) zat op haar hurken en met haar hand in mijn tas. Whaha ik heb haar nog nooit zo boos gezien !!! Mijn andere zus kwam op het tumult af en ging demonstratief voor haar staan. Ze kon geen kant uit. Eerst mijn rugtas gecheckt of alles er nog in zat. Gelukkig we waren net op tijd. Terwijl we een verkoopster waarschuwde dat ze haar in de gaten moesten houden liep de zwangere madame snel de winkel uit maar ze is wel herkend door de verkoopster die haar helemaal heeft nagekeken. 

Eenmaal buiten vervolgen we onze weg en schieten van verontwaardiging en opluchting in een flinke lachbui. Totdat mijn ene zus tegen de andere zegt:
"en jou rugtas dan" ?! Ze doet hem af en ook deze heeft alle ritsen open staan.
Ook een poging tot ... maar gelukkig waren we net op tijd om roet in het eten te gooien. Voortaan tijdens het shoppen geen rugtas op de rug en ook geen rugtas achter mijn rolstoel. Het was tevens een goede en hele wijze les ...

44 opmerkingen:

  1. Inderdaad Anita...wat een dag!! Ik mag toch hopen dat jullie haar wel in de kladden laten grijpen, want zoiets verdient toch wel wat uurtjes achter de tralies...zwanger of niet. Als je iemand kan beroven, lijkt mij dat ook geen probleem!

    Wat vervelend dat je lichaam zo tegensputtert en die klap tegen de verwarming klinkt ook niet geweldig. Ik hoop dat de pijnlijke behandeling baat heeft gehad en - sorry dat ik erg om je geweldige woordkeus moest lachen - je straks met je stoepferrari je lijf kunt ontlasten.

    Zoals altijd komt er toch weer humor bij je om de hoek kijken...heel bijzonder hoor!

    Ik wens je een aangenaam weekend, het liefst pijnloos!! Veel lieve groetjes van mij...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Had je de rolstoel niet in zijn achteruit kunnen zetten om die mevrouw te pakken...wat een gedoe zeg, goed dat jullie actie ondernamen...
      Maar denk wel aan jezelf, je hebt dan toch wel een klapper gemaakt en in jouw situatie is dat geen pretje, je praat er wel luchtig over, maar toch moet je alles een plekje moet geven....en er weer bovenop komen.
      Sterkte met alles, maar ook voor je dochter, afwachten en wens haar ook veel succes.

      Lieve groetjes,
      ♥Eefie

      Verwijderen
  2. Oooooooooooh.... wat een schrik! En wat een brutaliteit, ik zou ziedend zijn geweest, en waarschijnlijk had ik 'r ook nog even flink in de arm geknepen ofzo... (ik kan hier plaatsvervangend vreselijk boos om zijn!!!)

    Maar jeetje lieverd, dat we me het weekje wel weer... Wat sneu voor Solim dat ze voor dit onderdeel is gezakt, ze maakt zich altijd al zo druk. Heb enorm met haar te doen.

    Tja...en dat zonnetje, dat laat helaas voor jou weer even op zich wachten. Toch je warme wintertruien nog niet in de mottenballen leggen. ;-)

    En nu ook maar hopen dat de behandeling voor je rug aan gaat slaan, want al die pijn kan zo vreselijk vermoeien.

    Dikke klapzoen op je allerliefste neusje! XX

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Anita, ik moest vanmiddag nog aan je denken. Ik dacht het is zo rustig bij huize Weghorst. Maar nu begrijp ik het. Wat een toestand. Hoop dat de pijn snel minder gaat worden nu. Stuur je wel ff wat energie UUT VJENNE. En wat een verhaal, heb zelf in Deventer gewoond en ja dat is nogal....... Toch heb je dr weer een mooi verhaal van gemaakt. Wat een kracht.

    Fijn weekend en liefs Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. jeetje Anita jij hebt je dag/week wel gehad zeg!! Ik hoop dat jullie een rustig weekend tegemoet gaan, even bijtanken!
    wat een brutaliteit van die vrouw zeg, vreselijk vind ik dat, daar kan ik me echt druk over maken!
    en wat sneu voor je dochter, helemaal omdat ze hier zelf zoveel vertrouwen in had!

    ik wens jullie een heel fijn weekend,
    liefs van Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou, dat was geen fijne week, Anita. Ik bewonder je dat je dat dan weer met zoveel humor en energie beschrijft, terwijl er wat dieper in je hart vast veel zorgen zijn.
    Jammer voor je dochter, helemaal als je denkt dat het goed gegaan is. Geef haar nog maar een knuffel.
    De zon was heerlijk, he? Ik heb ook genoten.
    En een zussendag en lekker stadten kan dan ook weer een heerlijke afleiding zijn.
    Ik wens jullie heel veel sterkte!

    Goed weekend en lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Marjan Scholtens30 maart 2012 om 22:59

    Dat was idd een roerig weekje! Wat een geluk dat er dan zonnestralen zijn die de accu tegelijkertijd weer oplaadt!
    Ik hoop dat de pijn snel minder wordt en je wagenpark binnenkort wat wordt uitgebreid. Je bent geen piepert, maar ook dan zijn er grenzen! Toch? ;-)

    Wat ontzettend sneu voor Solim! Mag ze nu een her-examen doen?

    Op naar een nieuwe, betere, week!!
    Fijn weekend en liefs voor jullie allemaal...

    X uut Roalte

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ohhh, wat een hectische week voor je, hoop dat het met je arm weer wat beter gaat. En de mensen zijn ook overal toe in staat. Wat verdrietig toch dat je niet gewoon even een jas kunt passen. En wat sneu voor je dochter, maar volgende keer beter.

    Geniet van het weekend meid.
    Liefs..)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Pff wat een takkemens die dievegge...en wat een geluk dat ze niet heeft kunnen pakken wat ze wilde.

    Wat sneu voor Solim....herkansing voor haar? Zeg maar tegen haar dat ze toch een kanjer blijft hoor :-).

    Liefs,
    Franca

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Inderdaad een roerig weekje! Jeetje....... Heb je dat jasje nog wel gekocht?
    Lieve groet Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hallo Anita

    ik heb weer met veel plezier je schrijfsels gelezen. Ja vreselijk gevoel als je gaat winkelen en je moet op alles letten. zelf eens in mijn geboortedorp van mijn portefeuille beroofd en zelfs nu nog denk ik hoe konden ze dit nu doen??? begrijp het niet maar je moet het gewoon aanvaarden daarna. Jij bent gelukkig niets kwijt.

    zelf heb ik de laatste tijd ook steeds meer last van het been. soms kom ik zelfs de zetel niet uit, andere dagen lukt dit alles wel weer beter. Ik zoek weer een arts die me hiermee kan helpen want die van mij is naar Rotterdam vertrokken en degene die haar moest opvolgen zei me doodleuk dat ze er niets van kende en bedankte me voor de informatie die ik haar gaf. wenste me veel succes en ik moest maar naar een andere arts uitkijken. Hier in Gent is het probleem dat je voor elk onderzoek (zelfs doppler onderzoek) weken, maanden moet wachten en als je dan bij de dokter komt dan zien ze dat ze niet alles hebben en laten ze je weer een onderzoek doen.. daar ben ik al geweest en momenteel heb ik geen zin om dit alles nog eens opnieuw mee te maken. dus nu zoek ik rustig verder naar een arts die me niet weer als proefkonijn behandelt om er zelf beter van te worden.

    ik hoop dat alles toch voor jou een beetje de goede richting uit gaat. zie je al met je scootermobiel de straten onveilig maken. wens ook je dochter veel succes met het brood (of moet ik zeggen met de leerkracht) Zelf bak ik ook nog steeds mijn brood in een steenoven met hout. 14 broden in 1 keer !! maar ja wat wil je als je vader bakker was hé.. bloed kruipt waar het niet gaan kan (en bij ons is dat dubbel van tel)

    lieve knuffel van ons hier in Belgenland

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat goed dat " The Three Sisters" een zakkenrolster eens flink hebben laten schrikken , maar wat een geluk dat jullie niks missen zeg !!
    Vraag me af of ze wel echt zwanger was , dat soort mensen zijn heel creatief hoor !!!

    Anita ik hoop dat je eindelijk eens van die nare pijn af komt en een normale nachtrust krijgt ,ik zal voor je duimen !!!
    Lieve groetjezzzz Jannie.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lief vriendinnetje....wát een week!! Zo sneu voor Solim, maar dat had ik je al geschreven.
    Hoop zo dat de pijnbehandeling aanslaat...wat ben je toch een 'stoer en dapper lief mens'!! Dat moet heel vervelend zijn geweest vanmorgen...
    En dan die winkeldievegge...wát een mens zeg...Misschien zat er wel 'buit' in haar 'zwangere buik';-) wie weet...
    Hoop voor je dat die broodnodige zonnestralen snel terugkomen...
    Tot die tijd moet je het met onze 'warmte' doen...dusss....
    een heel dikke knuffel van hier! XXXX

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Meissie meissie toch....je schrijft het allemaal heel makkelijk op maar tjeeeee.....tis nog al niet wat......sterkte met alles op een hele goede komende week dan ??...en wat erg van die tasjes dief...word er zo boos over...laten ze lekker gaan werken voor hun geld....schande is het......nou meis ik ga naar mijn bloemen...stront verkouden...slechte nacht gehad.......ben blij dat het weer dag is....liefs van mij...xxx..

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een gebeurtenissen in een week....veel teveel voor een mens....om dit even te verwerken.
    Ik hoop dat het nog goed komt met je dochter.....en dat de behandeling aanslaat bij je.
    Fijn dat alles nog in jullie tassen zaten....hier moet je niet aan denken....vreselijk.
    Ik wens je veel sterkte met alles....probeer te genieten van je weekend.
    Met lieve groetjes,
    Silvia

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een week!
    Ik probeer altijd alert te zijn in de grote stad, dit als gevolg van een geslaagde tasjesroof in 2000. Balen is zoiets!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Nou jeetje wat een week! En wat balen dat je bent gevallen en dat je dochter is gezakt!! Bahbah! :( Gelukkig heb je wel even kunnen opladen in het heerlijke voorjaarszonnetje! Heeft de pijnbestrijding zijn vruchten afgeworpen? Ben ook heel benieuwd naar je nieuwe rolstoel! Ik hoop van harte dat dit jouw schouders en armen ontlast! En werkelijk waar wat een brutaliteit van zo´n vrouw!!! Ik deel jouw twijfel over de dikke buik en de zogenaamde? zwangerschap.... Oh/oh/oh.... Nou, inderdaad een goede levensles! Geen rugzakjes weer!

    Een heel fijn weekend!
    Liefs uit Ten Boer
    Leroy&Jeanet

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik ben vol bewondering voor jouw flexibiliteit... Mooi zoals je de meest vervelende dingen omschrijft en er dan vaak (soms tussen de regels door) bij aangeeft hoe je toch weer steeds dat "zonnestraaltje" erin kan ontdekken. Best lastig lijkt mij soms. Jammer dat je dochter niet slaagde. Moeilijk moeilijk allemaal. Je kan op zo'n moment niets anders dan een luisterend oor en een arm om hen heen bieden. Maar dat is al heel wat eigenlijk toch? Sterkte met alles hoor en een heel fijn weekend toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Tjonge zeg....jij maakt wat mee......
    Bah zeg wat een nare val, dan kun een rare klap maken.......nu maar rustig aan met je arm.......
    En wat sneu voor dochterlief, zeker als ze er zelf een goed gevoel over had. Dan komt het helemaal raar op je dak.......zo sneu.......geef d'r maar een dikke knuf.
    Hopelijk geeft de school straks wat duidelijkheid.

    Zorgen zorgen.......geef je een dikke knuf.

    Sterkte, liefs en knuf.

    Fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hoi Anita,

    inderdaad, een heftige week heb je achter de rug, wat ontzettend sneu voor Solim, dat ze het niet gehaald heeft terwijl je zo vol vertrouwen bent, hopen voor jou dat je baat bij de behandeling hebt, veel sterkte ermee.
    Jullie moeten als Enterse boerinnen ook niet in zo,n grote stad gaan winkelen, ik had het graag willen zien hoe jullie tekeer gingen, gelukkig is het goed afgelopen.
    Sterkte met alles, en een goed weekend met elkaar.

    liefs Claudia

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Zeker een hele heftige week hebben jullie achter de rug,voorzichtig aan,hoor,nu met je arm,je kan zeker een rare klapper maken,het is zo gebeurd,rustig/voorzichtig aan en,wat ontzettend sneu voor je dochter misschien dat haar school nog iets kan betekenen of duidelijkheid kan geven,...erg sneu,hoor,......een mooi weekend met elkaar,...XXXX

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Jeetje........het was geen saaie week zo te lezen en heeft voor de nodige adrenaline gezorgt.
    Toen ik nog in Arnhem woonde heeft iemand eens mijn schoudertas afgerukt midden in de Rijnstraat maar ik had de tas zelf ook nog vast en heb die vent gemept met dat ding zeg !!! totdat ie de staag in schoot en de mensen maar staan kijken en iets doen HO MAAR...nee hoor...zelf doen.
    De gepimte scootmobiel... ik kan niet wachten ;-)

    Fijn weekend saampies

    xxx
    Dicky Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Al is het eigenlijk te triest voor woorden dat de mensen niet van andermans spullen af kunnen blijven, je verhaal is ook wel wat hilarisch..
    Ik hoop van harte dat je nieuwe hulpmiddelen je armen zullen ontzien, want op zulke nevenverschijnselen zit je toch echt niet te wachten!!
    Groeten, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Mooie post Anita,je beschrijft de nare,pijnlijke en hectishe dingen heel mooi neer hier,ik wens je dan ook een prachtig weekend toe met heel veel liefs...
    ps,ik weet nooit op voorhand hoe lang ik blijf...(hihi)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat een verhaal weer! Intussen kun je echt wel schrijfster worden hoor! Liefs van mij en tot over een week! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Jeannette Doomernik31 maart 2012 om 15:54

    pfff dat is niet zomaar een doorsnee week geweest. Allereerst hoop ik dat alle middelen om jou leven wat makkelijker te maken aanslaan. En wat goed dat jij altijd maar weer kunt relativeren en weer kunt lachen om de vervelende gebeurtenissen, dat is een gave.
    Liefs Jeannette

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Jeetje wat een week! Je blog leest altijd zo gezellig terwijl er een aantal helemaal-niet-gezellige dingen waren. Dat zegt zeker iets hoe jij in het leven staat, top!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Lieve Anita,

    En dat in één week ..... zekers een roerig weekje.
    Gelukkig, de val had ook anders kunnen uitpakken. Rustig aan nog even hoor je lichaam heeft wel een klap gehad. Ik hoop dat de hulpmiddelen het juiste effect hebben en je armen minder belast worden. Wat een kordaat optreden, gelukkig zat alles nog in de tassen!!
    En zo'n teleurstelling voor dochterlief, zeker vervelend wanneer je zelf denkt goed resultaat te hebben geleverd. Ik hoop dat de school hier snel uitleg, duidelijkheid overgeeft. Zodat ze aan een herkansing kan werken .....

    En nu wens ik jullie een rustig weekend!

    Lieve groet,
    Harriëtte

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Je schrijft het zo luchtig op, maar het hakt er wel in hoor. Sneu voor je dochter. Ik zou ook uitleg willen.
    En dat zelfs je zussenuitstapje verstoort wordt door een ordinaire dievegge die niet met haar p...n van andermans spullen kan afblijven....grrr.
    Maar ide zonnestralen heb je afgelopen week in ieder geval kunnen pakken......doet een mens goed.
    Groetjes en heel fijn weekend,
    Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Wat een heftige week voor je ,schrikken hoor zo'n smak maken.Wat jammer voor je dochter en zeker omdat ze vol zelfvertrouwen was ,Erg he dat mensen zo walgelijk bezig zijn om anderen te bestelen .Gelukkig is het ze niet gelukt maar het moet toch een rotgevoel geven.Ik hoop dat je een wat rustiger weekend zal hebben!
    Liefs Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Och lieverd toch, wat vreselijk dat je zo gevallen bent, wat zal je een pijn hebben, pfff. Een periode die je het liefs maar zo snel mogelijk zou willen vergeten, pfff, maar met zo'n flink gekneusde arm is dat een beetje moeilijk.

    Wat een geluk dat jullie die ordinaire popging tot diefstal snel in de gaten hadden, hoe laf kan een mens om zoiets te doen, bahhhh daar zijn geen woorden voor...En wat enorm verdrietig voor je dochter, hoop dat ze daar een goede uitleg van kunnen geven en hoop eigenlijk dat er een foutje gemaakt is.

    Gelukkig dat we zo'n heerlijke zonnige periode hebben gehad waar je in ieder geval hebt kunnen genieten van de warmte van de zon op je huid, en bij kon tanken van de enorme schrik van het vallen en misschien de pijn wat zachter heeft gemaakt voor je.

    Als Amsterdamse van geboorte, en ondanks ik er al heel lang niet meer woon, heb ik wel geleerd dat een rugzak eigenlijk beter als borstzak gedragen kan worden, trouwens alle tassen draag ik tot de dag vandaag altijd schuin over mijn schouder met de buit ;~))) aan de voorkant.

    Wens je een fijne zondag,

    liefs Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Wat een heftige week hebben jullie gehad, maar wat ben je toch een stoere bikkel. En met je humor kun je veel aan, maar pittig blijft het, sterkte en lieve groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Sjonge dat is schrikken zeg, die val maar ook die diefstal. Wat een akelige gebeurtenissen. Gelukkig is humor een goed medicijn...fijne zondag, liefs Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Een heftige week die je ondanks dat toch weer met de nodige humor weet weer te geven; bewondering daarvoor!

    Fijne dag. Liefs, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Dat is zeker een roerige week voor je geweest Anita.
    Wat jammer dat je dochter het niet heeft gehaald, zeker omdat haar verwachtingen zo hoog waren is de telleurstelling des te groter.
    En wat naar dat het nog steeds niet beter gaat met je armen.
    Liefs, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Daar word ik nou zo giftig van, die stelende wijven, een andere naam heb ik niet voor deze vrouwen bah!! gelukkig dat jullie het konden beletten.
    Hoe is het nu met je arm? je bent vast erg geschrokken. kus er op.

    En dan je dochter, wat een tegenvaller, hopelijk komt de school met een goed argument en kan ze daar mee leven.

    Sorry voor het niet reageren van je vorige posten, nu ben ik weer bij en probeer dat te blijven.

    Lieve groet
    Hermine

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Wat een teleurstelling voor je meisje, hoop dat ze er snel bovenop is, zo sneu als ze er zelf wel een goed gevoel over had, dan valt het extra tegen...
    Voor jou was het ook wat zeg, vind het zo knap dat je dan wel gelijk uit het ziekenhuis er weer wat leuks van gaat maken met je zussen (alleen jammer dat zo'n stupid woman roet in het eten gooit) maar wat een dappere dames he haha, tis haar lekker niet gelukt om de buit mee te nemen
    Hoop dat deze week wat rustiger verloopt voor jullie
    Lieve groet Yvon

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Oeps, heftig!
    Alles op een rijtje gezien is er deze week veel gebeurd bij jullie zeg!
    Vervelend dat je een pijnlijke behandeling hebt gehad, als het resultaat er dan maar is?
    Hopelijk krijgt je dochter een goede en gegronde uitleg van school..
    enne ..vallen uit je rolstoel..Meid, pas goed op jezelf!
    Wat min dat die dievegge zelfs jou in je rolstoel te pakken wilde nemen..laf hoor!
    Hopelijk ziet deze week er iets beter voor je uit?
    Groetjes Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Dat was inderdaad een hectische week voor je, ik hoop dat het met je arm weer wat beter gaat. Waar mensen ook niet al toe in staat zijn zeg, maar gelukkig zat alles nog in de tassen!!!
    En wat sneu voor je dochter, maar volgende keer beter.

    Lieve groetjes,
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Veel beterschap met je arm. Ik denk vaak aan je want jouw leven is allerminst rozengeur en maneschijn, maar je levenscredo maakt je sterk! Wat goed dat jullie de dievegge de pas afgesneden hebben! liefs, @nne

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Tjeemie meid wat een week voor je pffffffff hoop dat alles een beetje beter gaat en je dochter een beetje bij is gekomen van de teleurstelling ,jammer is dat dan he doen ze zo hun best , weet dat nog van de kappersopleiding van me dochter onbegrijpelijk soms op de mm afgekeurd soms kon ik die vrouw wel wat ....oke hoop dat je een fijne paasdagen tegemoet gaat jammer genoeg niet zoveel zon maar lekker geniet met je gezin en lekker eten is ook heerlijk ...fijne dagen en een lieve groet ...Rosita

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Van het eerste deel van deze log kreeg ik wel een beetje pijn in de maag.
    Oeps wat heb jij moeten lijden. Gaat het nu weer wat beter? Hoop van wel.
    Grtz Albert

    BeantwoordenVerwijderen
  42. Hallo daar! mijn naam is Juliette uit Rotterdam, Nederland. Na veel mislukte IVF besloot ik bijna alle hoop op zwanger te worden op te geven, een collega op mijn werkplek vroeg me om me aan te sluiten bij een aantal groepen waar ze me over vertelde, vruchtbaarheidsgroepen voor elke manier om zwanger te raken, daarna koos ik ervoor om mee te doen vruchtbaarheidsgroepen in andere om meer informatie te krijgen met veel discussie en verschillende gedachten van verschillende vrouwen die hetzelfde probleem doormaakten en degenen die meer hetzelfde vruchtbaarheidsprobleem hadden, dan hoorde ik een vrouw die melding maakte van het gebruik van OSAGIE-KRUIDEN om zwanger te raken na het hebben van blokbuizen , onmiddellijk vertel ik haar wat ze heeft gezegd, en hoe heeft het voor haar gewerkt, zij heeft toen alles aan mij uitgelegd en mij gezegd om de kruiden te proberen dat het een goed resultaat zal opleveren en zij vertelde me om contact op te nemen met de kruidenarts DR. OSAGIE op zijn {WhatsApp. + 2349070977669} die ik deed en mijn probleem aan de arts uitlegde na me te vragen wat het probleem was dat me bij hem bracht, toen werd ik een bepaald kruidengeneesmiddel aanbevolen, ik bestelde het en het werd geleverd aan ik samen met de instructie over hoe de kruiden te nemen, tot mijn grote verbazing na twee weken van het nemen van de kruiden en wat tijd doorbrengen met mijn man omdat mijn man ook moe was van me zwanger worden omdat na jarenlang proberen we bezig waren met adopteren, toen begon mijn lichaam tekenen te krijgen, ik verloor kracht en ik merkte dat mijn maandelijkse stroom voorbij ging ik was opgewonden en dus vertelde ik mijn man erover en vertelde ook de dokter over wat er met me gebeurde en hij vertelde me om naar een dokter te gaan , toen besloten we onze dokter te bezoeken voor een zwangerschapstest die positief uitkwam. nu wil ik de vruchtbaarheidsgroep bedanken waar ik lid van ben geworden en ook de vrouw die me voorstelt aan de Osagie-kruidenarts omdat ik op dit moment 2 ben
    maanden zwanger, wat nooit eerder is gebeurd en ik gebruik ook het medium om mensen met onvruchtbaarheidsproblemen te informeren, moet contact opnemen met de kruidenarts op deze e-mail {DROSAGIE99@GMAIL.COM of WhatsApp. + 2349070977669} ...
    .JULIETTE LEEUW ..

    BeantwoordenVerwijderen

Wat leuk dat je hier op het blog mee komt lezen. Laat je ook even een berichtje achter ... Dank je wel :-)