Een dag UIT met broers en zussen

  Op zaterdag 27 september hadden we ons jaarlijkse uitstapje van de WKvK (Warme Kant van Krulke) lees: broers en zussen. De KKvK (Koale Kant van Krulke) lees: onze wederhelften, hebben al eerder de boel op stelten gezet.  

Het is een beetje vroeg maar gelukt: om 07.45 uur zijn we alle zeven verzameld voor een stevig ontbijtje. We zijn compleet! Als een écht familiemens maakt mijn hart een sprongetje van blijdschap :-)

 

We vertrekken eerst naar het Oude Ambachten & Speelgoedmuseum in Terschuur voor twee uurtjes terug in de tijd.

Leuke herinneringen worden spontaan springlevend ...

 

Terug naar school ...

 

 Even langs de dokter voor een apk keuring ...

zo langzamerhand beginnen we allemaal een beetje te kraken.

 

 

Langs de apotheek ...

 

 

Oooh 4711 eau de cologne

Ik moet stiekem even ruiken onder het dopje! Hmm ...

Mijn moeder had altijd 4711 op haar zakdoekje.

Als je hoofdpijn had, kregen we dat Echte Kölnisch Wasser op ons voorhoofd.

Het was volgens haar overal goed voor!

Eén van mijn broers: "dat wet ik ok nog wa dat oons ma 007 had" haha

 Als we de "muzikale noot" van de familie kwijt zijn moeten we hem hier zoeken: tussen de muziekinstrumenten.

 

                         
Hee ee (René) we blijven niet alleen de jongsten van het stel maar gaan ook nog eens heel veel op elkaar lijken ;-) #blond

 En nog even langs de opticien voor een hippe bril!

 

UTRECHT

 

We rijden door naar Utrecht. De weergoden zijn ons goed gezind. Na een korte stadswandeling belanden we op een zonnig terras voor een heerlijke lunch ... Genieten vooral van elkaars gezelschap en het samen-zijn. Omdat het kan!
 

Dan word ik ineens midden op straat aangesproken met de vraag "wij zijn op zoek naar mensen die pijn hebben, zouden we voor u mogen bidden?" Oeps! is het ook al aan mijn neus te zien :-(
Ik voel me flink overvallen maar na even achterom te hebben gekeken (?) vind ik het ongepast om te weigeren. Even later zitten drie jonge mensen op hun knieën en met hun hand op mijn schouder voor me te bidden. Midden in een drukke winkelstraat: Healing on the street. Een bijzondere ervaring!

 

We gaan varen door de Utrechtse grachten.

Een prachtig stukje stad vanaf het water.

Een uitstekend verzorgd tochtje met allerlei lekkere hapjes en drankjes verzorgd door Utrecht Sloeprondvaarten 

 

 

 Lieve allemaal, ik heb weer van jullie genoten

gewoon van mijn kruin tot in mijn dikke teen XXX

 

 

En natuurlijk eindigen we de dag weer met UIT eten.

Helaas zijn die foto's niet geschikt voor publicatie ;-)

 

Een dag UIT met broers en zussen

Zoals de meesten van jullie inmiddels weten kom ik uit een vrij groot en vooral ook hecht gezin: ik heb vier broers en twee zussen. Gisterochtend vroeg verzamelden alle zeven zich bij mijn zus voor een heerlijk, uitgebreid ontbijt. Bijna zoals "vroeger" thuis, inclusief gekookte worstjes a la mama.

 

Kleine broer (hierboven) reed in een bus met mijn wagenpark (stoepferrari en rolstoel) De bestemming was voor de meesten nog geheel onbekend.
Via een touristische route kwamen we aan bij de Posbank.
Met een elektrische fiets, vijf steppen en ik op mijn stoepferrari hebben we volgens routeplanner de heuvels bedwongen.

 

.... en dan is er pauze. Even uitblazen! 
We zijn per slot van rekening de jongsten niet meer hihi 

Halverwege "de heuvelen" werden we door een enorme, langdurige regenbui overvallen. Helaas hebben we hierdoor geen foto's van al het natuurschoon kunnen maken. Het water kwam letterlijk met bakken uit de lucht.
Het mocht de pret niet drukken. Uiterst charmant kwamen we uiteindelijk als een stel verzopen katten aan bij het eindpunt.
 

Na een lekkere lunch vertrokken we richting Zutphen. Onderweg richting de Hanzestad begon het zowaar op te klaren en kwam zelfs het zonnetje af en toe tevoorschijn.

We hebben een uurtje met een schipper in een fluisterbootje over  het riviertje de Berkel gevaren. Deze mondt in Zutphen uit in de IJssel.

Pril geluk op de route en kijk eens naar deze prachtige boomgaard.
Zo mooi al die bloesems!

Huizen kijken vanaf de waterkant. Prachtige stulpjes! Ik houd d'r van :-)

                         Bukken ... ook voor deze onderduiker!

 

De laatste brug en dan is dit het einde van een mooi vaartochtje ...

In het centrum van Zutphen hebben we heerlijk koffiegel(t)eut en geborreld waarna we 's avonds bij een bistro hier in de buurt een vorkje hebben geprikt.

Het was bijzonder, het was mooi! We hebben vooral erg genoten van het samenzijn. Hoe uniek is het om dit in zo'n geweldige sfeer en setting met elkaar te kunnen doen.

Herinneringen en verhalen gedeeld en van elkaars gezelschap genoten.
Dank je wel lieve broers en zussen: ik houd van jullie X Volgend jaar weer!

Uit de oude doos ...

Met de neefjes en nichtjes van mijn vaders kant ...
enne van mijn moeders kant hebben we er nog drie meer :-)

Voor het geval iedereen maar gaat raden ...
in de tweede rij staat bijna helemaal rechts een heel klein, lief meisje met een groot geblokt jurkje :-)

Pompoenoogst ...

Dochterlief is de tuinvrouw des huizes. Over het algemeen is zij degene die er voor zorgt dat de tuin er netjes bij ligt. Rudi is meer voor het grove
(lees: radicale) snoeiwerk. Waarbij ik vermeld dat als ik er niet met mijn neus bovenop zit er niets van boom, struik of plant over blijft. Tenminste niets wat nog enigszins herkenbaar is hihi

In april is Solim begonnen met het voorkweken van pompoenen in potjes. Eenmaal een paar centimeter hoog en met minstens vijf blaadjes verhuisden de plantjes naar buiten in de volle grond. Afgesproken dat ze de hele zijkant van het huis mocht gebruiken.

De grond bemest en ontdaan van planten en struiken was dit afgelopen zomer haar lust en leven. Inmiddels is het HERFST en "plukt" ze de laatste vruchten (zie boven) van haar ijvere arbeid. Ze zijn bijna niet meer te tillen ...

Twee weken geleden maakte ik op een laatste nazomerse dag met mijn mobiel bovenstaande foto. We waren weer eens op zoek naar hele bijzondere exemplaren. Op een boerenkar vond ze deze ... 
Hieruit haalt ze over een poosje de zaden zodat in het voorjaar met nieuwe soorten het ritueel kan worden herhaald. We hebben er inmiddels genoeg !!!
Wie nog een stukje moestuin over heeft in of rondom Entercity wordt vriendelijk verzocht te reageren ;-)


Het brocante begin ...

Brocante is voor mij alle spullen met een verhaal, herinnering of verleden. 
De laatste jaren is mijn interesse hierin enorm toegenomen.
Het is gewoon de sfeer die het uitademd. Het hoeft niet antiek te zijn, niet echt oud (= vaak wel het mooist) maar het kan ook een lelijk of onooglijk kastje zijn wat je hebt omgetoverd tot iets waar je helemaal weg van bent. Waarmee je op die manier een eigen verhaal hebt gecreërd.

Eigenlijk heb ik het altijd wel gehad. Mijn interesse in oude spullen met een verhaal. Het waren in het begin spullen of gebruiksvoorwerpen van mensen waar ik intens van heb gehouden en/of die voor altijd een plekje in mijn hart hebben. Zo kreeg ik toen ik nog thuis woonde van mijn moeder het fototoestel van mijn veel te jong overleden vader. Ik was 5 jaar toen hij overleed aan de gevolgen van leukemie en heb helaas niet of nauwelijks herinneringen. De herinneringen die ik heb zijn waarschijnlijk van horen vertellen.

De tastbare herinneringen gaven mij voedsel tot een verhaal, mijn eigen verhaal. De zoektocht naar wie hij was en is tot op de dag van vandaag. Het heeft me nooit los gelaten.

Dit fototoestel is nog meegeweest toen mijn vader als dienstplichtig soldaat tijdens de 7 December Divisie naar voormalig Nederlands Indië werd uitgezonden. Wat zal het oog van dit toestel allemaal hebben gezien.
Als het eens kon vertellen ...
Oorlog, veel ellende, gevaar maar ook mooie en bijzondere momenten en herinneringen zijn hiermee vastgelegd. Ik koester dit fototoestel alsof het een grote schat is. Voor mij van onschatbare waarde.

Op het moment dat ik op mezelf ging wonen kreeg ik van mijn moeder de grote en prachtige naaidoos die zij van haar lief kreeg toen hij eindelijk na 3 lange jaren met de boot m.s. "Johan van Oldenbarnevelt" 6 RVA terugkeerde uit voormalig Nederlands Indië. Jongens die mannen werden in oorlogstijd. Getekend door ervaringen die veelal nooit meer uitgesproken zijn. Ongetwijfeld is een deel van hen voor altijd in Indië blijven liggen.

De komende tijd zal ik vaker wat spullen laten zien of gewoon een leuke vondst. Ik ben alleen niet zo'n goede fotograaf ;-)

Familiedag 1 juli 2012

Familiedag 1 juli 2012
Een korte sfeer impressie van onze jaarlijkse familiedag.
Wát was het gezellig en wát kunnen we ontzettend blij en trots zijn dat we uit zo'n warm en hecht nest komen.

Thema: De Jongens tegen De Meisjes
naar de gelijknamige zaterdagavondshow op RTL.

                                          Hoofdbrekers ...

 

          Het kleine zusje reed in de bezemwagen achter de "optocht" aan ;-)

                                                                     Eén voet en één hand ....
                 

         En de winnaars van de familiedag 2012 zijn ... deze meisjes :-)

Dank je wel Martin, Marleen, Luuk en Merle voor de fantastische organisatie dit jaar !!! Dat moeten wij volgend jaar nog maar zien te evenaren hihi

Ride for the Roses 2011 YES

Het is zondagochtend 4 september om 10.15 uur als mijn lief voor de 7e opeen volgende keer aan de start van de Ride for the Roses (initiatief van Lance Armstrong) verschijnt. Om geld in te zamelen voor KWF kankerbestrijding.
Ieder met een eigen intentie. Fietsen voor je eigen strijd tegen het kankerspook, ter nagedachtenis aan iemand die aan kanker is overleden of als extra steuntje in de rug van iemand die tegen kanker vecht.

Deze ochtend start hij in tegenstelling tot de rest van de renners van de Pre-Ride Twente in de kopgroep van de prominenten, geregeld door de Stichting Topsport for Life. Een stichting die zich ten doel stelt om mensen die een zeer ernstige ziekte hebben een in alle opzichten "beter" leven te geven.

                                           Daar ..... gaat ie !!!!!!

Na een stoere high five fietst hij zijn lifecoach (witte blouse met solidair een Krulke-shirt omhoog ;-) eveneens van Topsport for Life en ons viertjes voorbij. Tenminste dat denkt hij dat we met ons vieren zijn.
Wat hij niet weet is dat de rest van de familie onderweg is naar de bloemenveiling in Aalsmeer. Om hem straks bij de finish een enorm warm onthaal te bezorgen.

In de veilinghal kleurt het later op de ochtend behoorlijk geel. Als de hele familie compleet is maken we een foto voor de stand van bovengenoemde stichting.

Langzamerhand poseren broers en zussen, neven en nichten zich langs de hekken om goed in het vizier te liggen. Onze eigen held mogen we tussen al die 10.000 andere wielrenners bij binnenkomst natuurlijk niet mislopen.
Een container wordt al snel als sta-tafel gebombardeerd. Zwaaihandjes uitgedeeld, spandoek paraat en alle andere kreten en teksten tevoorschijn getoverd. Ieder met een witte roos, we zijn er klaar voor ...

met José en Ina: three sisters ...

                               

                                       En daar .... is ie weer !!!!
Om 14.15 uur volgt de complete ontlading. Emotioneel en in tranen fietst de enige echte Mister Livestrong recht in mijn armen en van al diegenen waarvan hij houdt.

                                                                          Love you 4Ever !!!!!

                                       Yes you did it !!!!!!

                            Kanker is een achtbaan vol emoties ....
               Geweldig dat je zo'n mooi moment óók kunt delen met je familie !!!!!!

Meteen daarna sluiten Miel in 't Zand en voormalig prof wielrenner Teun van Vliet, al drie keer de dood in ogen gekeken en ambassadeur van Topsport for Life, hem eveneens ontroerd in zijn armen. Wat een onthaal, wat een explosie aan emotie .... 

                                          LIVESTRONG

een traantje delen met Teun

 

Miel in 't Zand, Rudi en Teun van Vliet

Dat dit weekend (drie dagen na zijn laatste kuur) zo ongelofelijk goed zou verlopen en zo fantastisch zou eindigen. We hebben het niet durven dromen. In één woord GEWELDIG
Evenals de totale opbrengst van de Ride for the Roses.
Het hoogste bedrag ooit 1.517.535,27 euro !!!!!!

Tussen al die 10.000 renners zie ik ineens Marlijn, lotgenote van Rudi voorbij komen. Even gillen (roepen helpt niet in dit lawaai) en manlief rent haar kant uit. Hij heeft haar nog nooit gezien maar ik heb regelmatig contact met haar en heb haar al eens ontmoet. Wat schetst onze verbazing als ze triomfantelijk haar linker schouder naar ons toedraait:

"Ik fiets voor Ride for the Roses voor mijn lotgenootjes en speciaal voor Rudi" !!!!! 

  

                      lotgenoten in de strijd tegen melanoomkanker 

samen met trotse zus Miriam    

Lieve allemaal,

De beelden spreken voor zich. Nu, een dag na het weekend van de Pre-Ride en Ride for the Roses, komen de emoties spontaan weer naar boven. Dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan mijn persoonlijk sponsorbedrag. Familie, vrienden, collega's, buren en de geweldige lieve blogdames van Anita hebben tesamen 3.195,= euro voor het KWF bijeengebracht. Dit was een extra mentale drive om vol in de pedalen te gaan.
Dank duizendmaal dank.

Dank aan het bestuur van de Pre-Ride Twente, Topsport for Life (bestuur, buddy, lifecoach) en last but not least onze familie(s) Enorm trots op zo'n achterban. Oneindig veel dank voor jullie liefde en support !!!!
Laat ik niet vergeten mijn lieve kids en mijn allerliefste. Mijn steun en toeverlaat, rots in de branding. Voor haar is de enige échte rode Ride for the Roses roos. Schat ik hou van je: voor altijd en eeuwig ;-)

Dikke klapzoen op jullie aller neus X Rudy

Update 06-9-2011
Familie trots op Rudy Weghorst zie Entersnieuws