De laatste jaren is mijn interesse hierin enorm toegenomen.
Het is gewoon de sfeer die het uitademd. Het hoeft niet antiek te zijn, niet echt oud (= vaak wel het mooist) maar het kan ook een lelijk of onooglijk kastje zijn wat je hebt omgetoverd tot iets waar je helemaal weg van bent. Waarmee je op die manier een eigen verhaal hebt gecreërd.
Eigenlijk heb ik het altijd wel gehad. Mijn interesse in oude spullen met een verhaal. Het waren in het begin spullen of gebruiksvoorwerpen van mensen waar ik intens van heb gehouden en/of die voor altijd een plekje in mijn hart hebben. Zo kreeg ik toen ik nog thuis woonde van mijn moeder het fototoestel van mijn veel te jong overleden vader. Ik was 5 jaar toen hij overleed aan de gevolgen van leukemie en heb helaas niet of nauwelijks herinneringen. De herinneringen die ik heb zijn waarschijnlijk van horen vertellen.
De tastbare herinneringen gaven mij voedsel tot een verhaal, mijn eigen verhaal. De zoektocht naar wie hij was en is tot op de dag van vandaag. Het heeft me nooit los gelaten.
Dit fototoestel is nog meegeweest toen mijn vader als dienstplichtig soldaat tijdens de 7 December Divisie naar voormalig Nederlands Indië werd uitgezonden. Wat zal het oog van dit toestel allemaal hebben gezien.
Als het eens kon vertellen ...
Oorlog, veel ellende, gevaar maar ook mooie en bijzondere momenten en herinneringen zijn hiermee vastgelegd. Ik koester dit fototoestel alsof het een grote schat is. Voor mij van onschatbare waarde.
Op het moment dat ik op mezelf ging wonen kreeg ik van mijn moeder de grote en prachtige naaidoos die zij van haar lief kreeg toen hij eindelijk na 3 lange jaren met de boot m.s. "Johan van Oldenbarnevelt" 6 RVA terugkeerde uit voormalig Nederlands Indië. Jongens die mannen werden in oorlogstijd. Getekend door ervaringen die veelal nooit meer uitgesproken zijn. Ongetwijfeld is een deel van hen voor altijd in Indië blijven liggen.
De komende tijd zal ik vaker wat spullen laten zien of gewoon een leuke vondst. Ik ben alleen niet zo'n goede fotograaf ;-)
Maar wel een goede verteller hoor,leuk die verhaaltjes bij je foto's...........gr.Conny
BeantwoordenVerwijderenWat een kostbare schatten, Anita! Die blijf je altijd met je meenemen met de herinneringen. Ook een mooi gebaar van je moeder om ze al zo vroeg aan je te geven.
BeantwoordenVerwijderenZo heb ik een aantal spullen van mijn grootouders. Die hebben ook voor alles de meeste waarde.
En je foto's zijn prima, hoor!
Lieve groet,
Gerry
Ja Anita, dat is een brocante met een doel en gevoel. Mooi deze eerste van een serie.
BeantwoordenVerwijderenWat een boeiend verhaal, Anita! Bij verhalen over Nederlands Indië is vaak merkbaar dat deze jonge soldaten daar ervaringen hebben opgedaan, die heel heftig waren maar waar niet meer over gesproken werd. Vaak kwamen ze heel anders terug dan als ze gingen, getekend door alle beelden op hun netvlies. Mooi dat jij het fototoestel van je vader nog hebt, verdrietig dat jij hem in je jeugd amper mee hebt kunnen maken.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Prachtig verhaal over schatten met dierbare herinneringen. Ik sluit me aan bij Conny.....je bent een goeie verteller Anita!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Marion
Wat een mooi verhaal is dit, ik hou ook zo van spulletjes waar je het verleden van kent en die daardoor nog mooier worden.
BeantwoordenVerwijderenIk ben even bij jullie komen bijlezen, schrok er wel een beetje van, oh oh, wachten, het meest zware wat er is, ik wens jullie samen dan ook heel veel sterkte toe en zeg nogmaals dat ik ontzettend veel bewondering heb voor de manier waarmee jullie je leven aanpakken,
dikke knuffel van Sonja
Mooi verhaal weer, wanneer komt je eerste boek uit?? :-)
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Annette Weghorst
Hoi Anita,
BeantwoordenVerwijderenIk kan ook zo genieten van al die mooie oude spullen met een verhaal. Meestal ken ik het verhaal niet eens, maar ik kan er wel wat bij bedenken... Voorlal je camera vind ik super. Mijn vader had ook zo'n camera, zo'n boxje, en die heeft hij verleden jaar aan mijn oudste dochter gegeven, omdat zij fotografe is... Mooi gebaar vond ik dat...
Ik wens je een heel fijne dag,
Liefs,
Mirjam
Hey Anita, Je vader is véél te vroeg overleden. En dan is die camera je heel dierbaar.
BeantwoordenVerwijderenWees er maar zuinig op, en het staat goed op de foto hoor.
Liefs Lia
Wat een geweldige schatten en herinneringen heb je Anita. Die zijn goud waard.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet van Riet
Mooi, die spullen met herinneringen erbij! Ik ben er ook dol op. De enige in de familie, dus ons komt altijd veel toe. Het huis staat vol dingen die we kregen van mensen die er nu helaas niet meer zijn. En dus ook vol herinneringen. Van stoelen tot kasten tot serviesgoed. Het liefst gebruik ik ook gewoon alles, dan heeft het voor mij ook nog praktisch een waarde. En je fotografie? Nou, volgens mij is daar niets mis mee hoor! Fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenIk hou ook van oude spullen met een emotionele waarde.
BeantwoordenVerwijderenDat is de Brocante waar ik zo van hou, die met een verhaal.
BeantwoordenVerwijderenSpullen met een herinnering en voor jou een herinnering aan je vader die je zo vroeg heb moeten missen.
Je heb er een mooie post van gemaakt Anita zowel in woord als beeld.
Liefs, Mea
Owww wat heerlijk die herinneringen...hou ze vast lieverd !!..hele fijne dag meis.......en ja ....lijkt me naar als je zo jong bent geen vader te hebben......de mijne is voor mij gevoel ook veel te vroeg gestorven....maar ik was toen 28......en net getrouwd....liefs Ria....xxx
BeantwoordenVerwijderenDit zijn wel hele bijzondere dingen die je nu laat zien zeg! Ja eigenlijk heb je gelijk deze zijn het meest waardevol. spulletjes uit je eigen familie met je eigen verhaal die zijn zoo mooi. Prachtige doos zeg dat houtsnijwerk is met liefde gemaakt. Een prachtige herinnering aan jou vader.
BeantwoordenVerwijderenTot de 6e hoor
Lieve groetjes
Yolanda
Hee Anita,
BeantwoordenVerwijderenWat heb je het mooi geschreven,..maar wel een triest op 5 jarige leeftijd je vader te veriezen....
Het idee dat je vader deze camera mee had en vast heeft gehad geeft vast een heel fijn gevoel.. zo van,even heel dichtbij zijn,net of je contact hebt hé,fijn is dat.
Koester het meis..
liefs
Dicky Marie
Oh..wat prachtig meid, en wat een indrukwekkend verhaal.De herinnering en de tastbaarheid van deze spullen zijn van onschatbare waarde. Juweeltjes om te koesteren!
BeantwoordenVerwijderenEnnne,je foto's zijn haarscherp!!
Doe Marian een dikke kus..fijne dag samen!
Lfs mij Xxx
Wat kun je het mooi vertellen, het verleden van een voorwerp zegt zoveel. Mooie en trieste herinneringen horen erbij.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen hoor.
Liefs Liliane
Brocante - Weet je dat het me steeds meer opvalt dat dit woord wordt gebruikt. Laatst reeds ik langs een pand, waar het met grote letters op de gevel pronkte. Het staat er nog niet lang want ik kom daar regelmatig, mag er graag sneupen, het was me nog nooit opgevallen :-). Mijn beppe r.i.p., was altijd verwonderd dat ik die oude spulletjes mooi vond. Ze vertelde dan, dat zij vroeger alles in de vaart hadden gegooid, ze waren die oude rotzooi helemaal zat. Dan zei ze, als ze daar gaan dreggen, vinden ze voor een vermogen aan spul, want dat mensen er ook nog zoveel voor betaalden..... Ik koop niet zoveel hoor, want ik zou niet weten waar ik het neer moet zetten hihi. Heel veel plezier met je hobby en als ik het goed heb begrepen, hebben jullie je woning ook in brocante-stijl ingericht?
BeantwoordenVerwijderenSucces met jullie zoek- en sneuptochten!!
Liefs en dikke knuffel, Jannie
Ach Anita, wat is een goede fotograaf? ik vind het verhaal en de foto's heel mooi, dat oude fototoestel dat lijkt een beetje op het boxje wat bij mij staat van mijn vader. Ik hou van spullen oud of nieuw maar wel met een verhaal,
BeantwoordenVerwijderenIk kijk uit naar je volgende post en je foto's!
Liefs
Tanja
Jammer dat je je vader niet bewust hebt gekend. Maar de dingen die je van hem hebt houden hem toch levend. Als jij het fototoestel in je handen hebt kun je mijmeren over je vader en je weet zeker dat hij het vaak gebruikt heeft.
BeantwoordenVerwijderenJouw foto´s zijn voor mij mooi genoeg hoor.
Lieve groet
Hermine
Zo mooi de oude spullen die een verhaal vertellen en dan een verhaal zoals bij jouw spullen, wat moet dat een goed gevoel geven om dat te bewaren en door je handen te laten gaan.
BeantwoordenVerwijderenVanmiddag was ik bij schoonmoeder, samen hebben we oude stempels uit een drukkerij bekeken, ook een familie verhaal..maar de verhalen die koester ik ook hoor.
Hou je goed en geniet van alle mooie dingen om je heen!!!
Lieve groetjes,
♥Eefie
super mooi zeg ook ik vind alles wat een verhaal heeft prachtig het moet door handen geweest zijn ... zichtbaar zijn ...en als het dan nog geweest is van iemand die je dierbaar is wat wil je dan nog meer prachtiggggg ...fijne week lieve groet rosita
BeantwoordenVerwijderenEen mooi verhaal bij deze spulletjes die je zo dierbaar zijn .
BeantwoordenVerwijderenLiefs Elisabeth
Brocante is gaaf, maar vooral als je zelf het verhaal er achter kent!
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd naar je verdere verhalen, MOOI!
Lieve groetjes Hannie
Ach wat mooi! Zo'n naaidoos heeft mijn moeder ook van mijn vader gekregen toen hij terugkwam uit Nederlands Indië, wat toevallig. Prachtig hè, zulke schatten?
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes, Peet.
ha lieve Anita, wat schrijf jij boeiend.. ik hang weer aan je lippen:)
BeantwoordenVerwijderenen het trieste verhaal van je vader is voor mij zo herkenbaar.. bizar hè dat mijn kinderen hetzelfde meegemaakt hebben als jij en ook nog op dezelfde leeftijd..
oh ja stel dat het fototoestel van je vader eens kon praten.. het zouden weer kleine puzzelstukjes opleveren in de zoektocht naar wie je vader was.. ook zo herkenbaar!
de naaidoos is ook eentje om te koesteren..
en kom maar op met je volgende verhaal!!
ik wens jullie een heerlijk weekend lieve meid!
liefs, Tjits
Hallo Anita,
BeantwoordenVerwijderenIk vertelde laatst al dat ik ook zo`n foto toestel had en ja mijn vader is ook als soldaat naar voormalig Nederlands Indië uitgezonden dat is ook toevallig dat wij alle twee zo`n fototoestel hebben. Ja en ik heb mij ook dikwijls afgevraagd wat hij met dat oog gezien en gemaakt heeft. Ook heb ik zijn kist nog waar zijn spullen in hebben gezeten en deze staat in de huiskamer. Heft voo mij veel waarde n er is al dikijls en bod opgedaan maar nee die gaat nooit de deur uit!
Groetje Ineke
Wat een mooie schatten, met een speciaal verhaal die jij zo mooi kan schrijven.
BeantwoordenVerwijderenHerinneringen om te koesteren .....
Fijn weekend!
Liefs van mij
Ohhh maar dit gaat een heel mooie serie worden Anita.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige objecten waar een bijzonder verhaal
achter verscholen gaat, en mooie herinneringen.
Werkelijk heel erg mooi het fototoestel van je vader,
wat triest lieverd dat je vader al zo jong moest missen.
En dan de naaidoos die je van je moeder kreeg, een
schoonheid is het!!!
En je foto's zijn perfect hoor, mooier had je
het niet kunnen weergeven, jawel....je kan het ;-)))
Geniet van een fijn weekend,
Liefs
Josephine
Wat een mooie en persoonlijke post van je. Dat is wel een heel bijzonder aandenken aan je vader..
BeantwoordenVerwijderenFotografie kun je! Het is goed kijken net zoals bij je prachtige spreuken, kijken met je hart!
Ik geniet in ieder geval van je blog.
Liefs,
Wat een prachtig oud fototoestel. Dat heeft Albert ook nog van zijn overleden vader. Een Agfa Billy en ik heb nog zo'n ouderwets kruidenrekje van mijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Mara
Wat een mooie hebbedingen Anita....ik vind je foto's mooi hoor!....fijn weeknd...liefs
BeantwoordenVerwijderenSinds deze week ben ik ook in het bezit van zo,n naaidoos uit Indonesie. Mijn vader heeft deze mee genomen nadat hij ook drie jaar in indonesie heeft gezeten. Erg blij mee.
BeantwoordenVerwijderen