vrijdag 1 oktober 2010

In memoriam Wim van Essen


Lieve Wim, als modern mens verkondigde jij je boodschap ook via het internet.
Omdat waarschijnlijk niemand een afscheid schrijft op je zo geliefde website doe ik het hier en op mijn manier.

Het is 23 jaar geleden dat we elkaar voor het eerst hebben ontmoet: in Lourdes.
Allebei op zoek naar de essentie van het leven. Zoekend naar antwoorden op onze vragen, twijfels en onzekerheden. Ik herinner me vooral je brief een paar dagen na thuiskomst.
Het was het begin van een hele bijzondere en jarenlange vriendschap.

Wat hebben we veel gedeeld, gelachen maar ook af en toe een traantje weggepinkt. Op een gegeven moment verhuisde je van de St. Jan de Doper in Wierden naar de H Petrus en Paulus in Hengevelde. Eindelijk je eigen plek onder de zon. De bovenverdieping van de pastorie moest worden ingericht. Her en der werden spulletjes bij elkaar gesprokkeld. Als beginnend pastor is het niet bepaald een vetpot. Het samen schuren en schilderen op zolder. Je herkenbare bulderende lach. Neuh echt handig was je niet haha Het bitterballetje, hapje en drankje na afloop. Al-tijd in voor gezelligheid !!!

In stilte samen luisteren naar de gospels van Elvis. Wat bedoelde hij, wat was zijn boodschap. De vele diepgaande gesprekken. De preken die je me eerst liet lezen. “Wat vind jij ervan ?!” Dichtbij de mens, een luisterend oor en oog voor ieder die op je pad kwam. De bijdrage die ik voor je eindscriptie mocht schrijven. Zoveel van je geleerd en jij ook een beetje van mij.
Onze wandelingen door de bossen. De bezoekjes aan je broer die vanwege een verstandelijke beperking in een instelling woonde. Het kopen van je spijkerbroek en het lekkere dure luchtje dat niet iedereen kon waarderen  ;-)  Je no-nonsens mentaliteit. Sinterklaas "vieren" en de kerstboom versieren. Dit met van die afschuwelijke gekleurde (disco)lampjes die je van mijn moeder kreeg. Wij kregen thuis eindelijk blanke maar jij hield van kleur en vond ze zo mooi !!!
De vele kerststallen die we bezochten, een kazuifel uitzoeken, het bezoek aan de zusters van Julie Postel. De hoogtepunten waren natuurlijk de diakenwijding en de priesterwijding.
Eindelijk getrouwd met de kerk. En wij, wij werden in het echt verbonden door jou, zo speciaal !!!

Onze levens liepen uiteen en op een geheel andere wijze. Ieder druk met zijn eigen roeping.
Je verhuisde een aantal keren maar we verloren elkaar ondanks de afstand niet uit het oog.
Een kaartje, brief, telefoon, bezoekje en de vele mailtjes. We bleven op de hoogte van elkaars reilen en zeilen.

In 2008 werd je ernstig ziek. Boven wonder krabbelde je heel langzaam omhoog uit dat hele diepe en soms eenzame dal. Het geloof en vertrouwen in de Heer en daarmee ook je eigen wilskracht gaven je vleugels. Op weg naar herstel ging het roer van je eet- en leefpatroon helemaal om. Je wist uit je hoofd hoeveel calorieën er in welke levensmiddelen zaten. Hoeveel vetten en hoeveel koolhydraten. Ik durfde zowaar bijna geen hap meer te nemen haha
Eind vorig jaar was ik weer eens een echte hele dag UIT bij je. Uitgebreid bijkletsen, gedachten uitwisselen, samen eten. Het was zo vertrouwd en zo als vanouds. Ook de zorgen en angst om je eigen gezondheid werden uitgesproken. Inmiddels letterlijk en figuurlijk een ander mens geworden was daarmee de kous niet af. Het was een reden om alert te zijn en te blijven en je
hart(falen) een blijvende onzekere factor. Met een Mariabeeld onder mijn armen keerde ik huiswaarts. Maria had voor ons beiden namelijk een hele speciale betekenis. Het herstel verliep daarna voorspoedig en op 1 september 2010 werd je benoemd tot pastor van de Verrijzenisparochie. Als "nieuw" mens vol enthousiasme begonnen aan een nieuwe start.

Op 27 september ben je geheel plotseling overleden …… Ongeloof en verbijstering !!!
STILTE

Lieve Wim, je hebt zoveel over rouw geschreven en nu rouwen wij om jou. Dit verlies treft vele mensen die op je levensweg zijn gekomen. Je voelde liefde, warmte en verbondenheid met vooral die mensen die het niet zo hebben getroffen. Met groepen in de samenleving die niet zo in tel waren. Je was modern en ruimdenkend en beleefde met open vizier en op geheel eigen wijze het geloof. Stiekem heb ik je op bepaalde momenten wel eens met Don Camillo vergeleken. Bevlogen, grappig, warm en diep van binnen met nog wat (kwa)jongensstreken.
Als het nodig mocht zijn ging je zelfs met een zwaailicht op (ik moest daar altijd om lachen) naar een doodzieke parochiaan om nog op tijd te zijn om het laatste sacrament toe te kunnen dienen.
Dat is LIEFDE voor de mens !!!
Je heengaan is veel te vroeg en voor velen, niet te vergeten de katholieke kerk, een groot gemis.

Nog vaak zal ik aan je wijze woorden denken en meenemen op mijn verdere reis hier op aarde. Al je teksten, gedichten, de mapjes die je voor me hebt gemaakt, muziek, de brieven en niet te vergeten je boek “Tastend naar het licht” dat in mei jl is verschenen, zal ik blijven koesteren.

Verdrietig maar vooral met ontzettend veel mooie herinneringen blijf ik aan je denken. Voor altijd een speciaal plekje in mijn hart !!!

Dag lieve vriend van me,
houd daar boven een oogje op ons hier beneden.
Rust in Vrede

Mijn gedachten gaan uit naar zijn moeder en broer en allen die hem zo lief waren STERKTE

Eric Clapton - Tears in heaven   http://www.youtube.com/watch?v=AscPOozwYA8
Clouseau - Afscheid van een vriend    http://www.youtube.com/watch?v=lVexlnUT2Aw

14 opmerkingen:

  1. Lieve Anita,

    Een hele dikke knuffel voor jou!
    "Troost je met de warmte van de herinnering"
    En volgens mij doe jij dat, je bent een bijzonder mens!

    Liefs jeanet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Anita,

    Ik kende Wim natuurlijk niet maar wil even zeggen dat je dit weer erg mooi hebt geschreven.
    Sterkte,

    Liefs Tinie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Anita,

    Veel sterkte met het verlies van deze zo dierbare vriend. Wat een bijzonder speciaal plekje had deze man in je leven. Hij zal trots zijn op de woorden die jij hier voor hem hebt geschreven.

    Ik denk aan je,
    Dikke knuffel lieverd! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Anita,

    wat heb je een mooie blog geschreven over deze, voor jou zo dierbare, lieve man. Ik heb jouw vriend Wim niet gekend, maar ik lees in elk woord hoe bijzonder hij moet zijn geweest.

    Heel veel sterkte, liefs, Nien

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lief mens!
    Wat heb jij jouw vriend op een prachtige, warme manier geeërd...heel bijzonder als je zo'n mens je vriend mag noemen. Ook ik heb zo'n vriend gehad...hij was ook geestelijke...en ook ik heb hem plotseling verloren! Ik weet wat het is...
    Maar wát hij jou gegeven heeft gaat nooit verloren! Dát blijft!! En je zal het je verdere leven met je meenemen...net als ik. Dat overstijgt het aardse...
    Hij neemt een bijzondere plaats in in je hart...en dáár blijft hij!
    Heel veel sterkte lieverd bij het verder moeten zonder hem! Maar hij is altijd bij je...in je hart!!
    Een dikke knuffel x-x-x

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oooh wat een lieve reacties van jullie !!!
    Dank je wel
    Ik troost me met een schat aan mooie herinneringen.
    Wie schrijft die blijft zo zat Wim ook in elkaar.
    Hij zou zeker glimmen van trots :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat zou Wim ontroerend zijn als die deze blog las.... een dikke duim ging omhoog.

    Groetjes,Marleen

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooie woorden heb je geschreven.....
    Fijne herinneringen kun je blijven koesteren....
    (ze komen ook bij ons boven)

    Veel sterkte en we denken aan je!

    Liefs,
    Benny en Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gecondoleerd met dit verlies Anita. Een mooie herinnering van een bijzondere vriendschap die je met ons hebt willen delen.
    Sterkte.

    Liefs,
    Franca

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo Anita,
    je hebt een prachtige ode geschreven over een bijzonder iemand.Ik denk dat Wim er verlegen van zou zijn geworden. Heel veel sterkte.

    groetjes,
    Jaap
    (www.jekadee.nl)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hallo Anita,
    Samen de Matinusparochie in Megchelen is mijn man op bedevaart geweest naar Kevelaer. Hij kwam vol lof thuis en het eerste was hij zei was, "We hebben er een goede aan, wat is het een fijne mis geweest". Een aantal dagen later lees ik in het kerkboekje dat Wim is overleden en bij thuiskomst van mijn man vertel ik het. Zijn eerste reactie is Dat kan niet, maar dat is ook de reactie in Ulft geweest waar hij begin september geïnstaleerd is.
    Ik hoop dat je de rust krijgt om het te verwerken en dat wij een net zo'n goede pastoor terug krijgen.
    groetjes Maria ( zo heet ik echt!)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hallo Jaap,
    Heel erg bedankt voor je reactie via mijn weblog.
    Ontroerd heb ik jullie herinneringen aan Wim op www.jekadee.nl gelezen. Heb jij dit geschreven?!
    Zo helemaal Wim ... !!! HEERLIJK om dit soort verhalen te lezen. Ik struin elke dag het internet af ;-)
    Ik heb U2 en Queen (al ben ik niet zo'n fan) ook gemist. Eveneens de persoonlijke noot in woord en muziek tijdens de uitvaartviering in Ulft. Mijn briefje zat in de tas maar er werd niet gevraagd of iemand nog iets wilde zeggen.

    Na afloop hebben we beiden in tranen bij de lijkwagen gewacht tot hij wegreed. We hebben op dat moment besloten niet mee te gaan naar het crematorium maar om op onze eigen manier de dag af te sluiten. Een terrasje pakken zoals ik in het verleden zo vaak met Wim heb gedaan. Daar kon hij zo van genieten en onder het drinken van een lekkere cappuccino hebben we uitgebreid herinneringen opgehaald aan een heel bijzonder mensen mens ...

    Mocht je nog iets tegen komen wat voor mij waardevol is om te lezen zou je me daar dan attent op willen maken. Mijn e-mail adres staat in de rechterkolom.

    Dank je wel voor het delen !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hallo Maria,

    Je hebt wel een heel toepasselijke naam :-)
    Dank je wel voor je mooie woorden.
    Fijn dat Wim bij jullie in zo'n korte tijd al mooie sporen heeft achter gelaten. Helaas het was veel te kort. Wens jullie een opvolger met een even groot hart als Wim.

    Lieve groet, Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hallo Anita,

    Wat mooi verwoord over Wim van Essen, het was een hele bijzondere man, ook op zijn site konden veel mensen troost vinden. Op mijn leven heeft Wim veel invloed gehad, terwijl ik niet R.K. ben.
    Ik heb een geheel andere kijk op het Katholieke geloof gekregen. Jammer dat deze bijzondere man op zo'n jonge leeftijd moest overleden. Inderdaad vergeleek ik hem zelf ook als Don Camillo hij had het leven en de mensen zo verschrikkelijk lief, geen wonder dat de Heer hem graag bij zich wilde hebben.

    Lieve Groetjes, Dinie

    BeantwoordenVerwijderen