Pfff ... maar hem (vrijdag 18 jaar geworden) los-laten vind ik ongelofelijk moeilijk. Wat als ... Het is niet naast de deur. We kunnen hem immers niet even snel ophalen. Het heeft heel wat voeten in de aarde voordat hij uiteindelijk start klaar is.
Dag! heel stilletjes rijden we om 04.30 uur vanochtend terug naar huis. Voel een flinke knoop in mijn maag. Een mislukte poging om nog wat te slapen. Het is voor hem en voor ons een hele onderneming. Spannend!
Tegelijk zijn we enorm trots dat hij zover is gekomen. Hij doet het toch maar ...
"Loslaten ... is liefde
is op een andere manier vasthouden en elkaar ruimte geven"
Mooie woorden maar in de praktijk gaan ze (nog) niet altijd samen. Het woord ruimte neem ik deze week wél letterlijk. Ruimte - even voor mezelf - om eens flink bij te tanken. Zo nodig ook!
Voor de zoveelste keer kijk ik stiekem op mijn whatsapp: nog steeds geen berichtje dat alles oké is. Waarschijnlijk denkt hij door alle indrukken en prikkels nergens meer aan. Geen bericht, goed bericht dan maar!? Veel plezier schat! tot vrijdag ...
Update 9 april
Eindelijk een smsje met slechts vier letters: g-o-e-d
maar de mama springt (als ze zou kunnen) een gat in de lucht :-)
Op deze post kun je niet reageren.
