zaterdag 28 februari 2015

Afscheid nemen bestaat niet ...

 
De zwaarste wielerkoers is door jou gereden.
De laatste eindsprint getrokken.
Wat hebben we machteloos langs het parcours gestaan.
Onbegrijpelijk ...
Bij elke sprint zal ik blijven denken: "Wilco was er al geweest".
Dan die blik in je ogen, die brede grijns op je gezicht.
Dag lieve vriend, in mijn hart blijf je meefietsen - altijd.
 
Rudy
 
©Hersenspinsels