maandag 31 januari 2011

Vijfde chemokuur uitgesteld

witte bloedcellen

De vijfde chemokuur zoals deze vandaag stond gepland is helaas niet door gegaan.
Rudi heeft zijn bloedwaarden niet goed. De witte bloedlichaampjes en ook de bloedplaatjes zijn veel te laag. Volgens Prof. Punt zou het toedienen van de DTIC op dit moment te gevaarlijk zijn.
Het risico op infecties die heel snel om zich heen kunnen grijpen en de sterk verhoogde kans op bloedingen is dan veel te groot.




Voor de werking van de kuur is het beter dat het in zijn normale ritme door kan gaan. Het is even niet anders. Volgende week maandag 7 februari wordt opnieuw bloed geprikt.
Als de bloedwaardes acceptabel zijn volgt meteen de 5e chemokuur. Het is even omschakelen.
Het kost manlief (en ook zijn wederhelft ;-) toch steeds meer moeite om de moed te verzamelen voor een volgende kuur. Het bekende fenomeen: er tegenaan hikken. We go for it !!!
Een week langer herstellen en hopen dat het volgende week wél kan.

zondag 30 januari 2011

Aanschuiven bij Dina

Gistermiddag zijn we met zussen en schoonzussen op pad gegaan. We waren uitgenodigd om aan te schuiven bij Dina (de vriendin van Ina ;-) voor een heerlijke indische rijsttafel. Dina gaat vaak mee als we iets organiseren zodat we met een even aantal zijn. Veel aktiviteiten gaan vanaf acht personen. Ze is daarom een beetje door ons "geadopteerd".
Per mail het verzoek gekregen om van tevoren niets te eten. Dina en haar zus Nonna zijn zich namelijk al drie dagen aan het voorbereiden op onze komst. En dat hebben we geweten … !!!


Het voorgerecht bestond uit loempia's, broodje bapao en deegrolletjes met ragout.
En lekker dat het is !!! We moeten nog ruimte houden voor meer volgens de gastvrouw ....



Dina opent het buffet.  Op een andere tafel staan nog drie grote schalen met bami, nassi en rijst.
Wie moet dat allemaal gaan opeten ?! hahahah
Het smaakt allemaal even lekker en we hebben echt ons uiterste best gedaan !!!!! GEZELLIG

Zusjes
Er was ZOVEEL
We hebben allemaal voor het thuisfront een zak met restjes meegekregen.
Als nagerecht was er allerlei soorten ijs: een ware ijs-chocolade explosie volgens Marielle.
En tot slot nog een lekker kopje koffie, een koffiekaatje met slagroom en een kersenbonbon na.
Nouh wij dames hebben wel even genoeg gehad. Even uitbuiken maar hihi

Wie nog een bestelling wil plaatsen voor een eigengemaakte boa van Nonna dit zijn ze :-)


Met dank aan Nonna voor haar uitmuntende kookkunst en Dina voor haar hulp en gastvrijheid.
Euh en voor het eigenhandig wegwerken van de vaat !!!

maandag 24 januari 2011

Hoest met joe?


Op de veelgestelde vraag hoe het met Rudi is het volgende:

Inmiddels zijn we twee weken verder en hij herstelt langzaam van de 4e chemokuur. De eerste week na de kuur is hij altijd naar en behoorlijk ziek. De tweede week nog meer in dan uit bed. Als hij eruit is denkt hij


van alles te willen en vooral ook te kunnen. Valt dat even flink tegen !!! Binnen no time is hij helemaal uitgeteld. Nu zijn we met de derde week bezig en hij is nog steeds erg moe en lijf en leden willen niet wat hij wil. Voelt zich regelmatig erg raar (onwel) in zijn hoofd en moet minstens twee keer op een dag een poosje gaan rusten.

Waar een wil is is een eigenwijze weg ;-) Woensdag moest en zou hij toch even op de schaats. Zondag toch even op de mountainbike. Het möt en zal: "Als ik dat niet meer kan!" Daarna zie en hoor je hem niet meer. De rest van de dag ligt hij namelijk in bed en heeft hij nodig om te herstellen van deze extra inspanning. Het maakt pijnlijk duidelijk dat zijn algehele conditie achteruit gaat. Dat hij na elke kuur aan het inleveren is. Dat is confronterend. Verder maakt zijn hoofd overuren wat betreft denkwerk en zaken die hij nog graag wil regelen. Dat is voor hem erg belangrijk en het geeft ook een stukje rust. Volgende week maandag mits de bloedwaarden het toelaten krijgt hij zijn 5e chemokuur.

Vanochtend samen naar het kantoor in Hardenberg geweest. Even koffie drinken en bijkletsen. Rudi mist zijn collega’s en zijn collega’s missen hem. Tenminste daar gaan we vanuit ;-)

Op mijn vraag of hij zelf een blogje wil schrijven zegt hij: "schrijf jij maar dan zijn we zo klaar" en knikt vervolgens goedkeurend hihi Mijne man heeft zijn eigen secretaresse (denkt hij)
Hij laat nog even weten dat hij het fantastisch vindt dat zoveel mensen meelezen en op de hoogte blijven via Hersenspinsels.

vrijdag 21 januari 2011

De zon in je ziel ...


Met dank aan Frans ;-)
ik heb zijn mooie woorden in een passende achtergrond geplaatst.

dinsdag 18 januari 2011

Opgeruimd staat netjes


Wie kent het niet: opruimwoede

Het klinkt niet zo vriendelijk die woede maar het is toch hetzelfde als een flinke opruimbui ;-)
Opgeruimd staat netjes. Ik heb het niet zo vaak maar als ik het heb dan doe ik het goed.



Zondagochtend heb ik een begin gemaakt. Euh dat soort dingen mag op zondag toch ?!
In mijn oudste kloffie en met relaxte piekharen ben ik na het ontbijt (het was bijna middag) begonnen met de eerste laden en kastjes. Een vochtige doek bij de hand en een stofzuiger in de aanslag. Als ik aan het eind van de middag op de grond zit midden tussen de puinzooi gaat de bel. Oeps !!!!!! Zie er echt niet uit.
Pffff gelukkig my little brother en zijn wederhelft die zijn wel wat gewend hihi

De laatste tijd is alles er gewoon bij ingeschoten. Ik kom tot weinig of niets. Run een "koffie- en thearoom" aan huis alsof ik nooit anders heb gedaan. Lach, huil, troost en vertel –tig keer hetzelfde verhaal. Als een doorgewinterde telefoniste zou ik mijn uren bijna betaald moeten krijgen. En niet vergeten: ook gewoon blijven lachen.

Opruimen helpt ook om mijn hoofd wat soms zo vol zit leeg te maken. Ik kan intussen denken, muziek luisteren, dromen, fantaseren, mediteren en plannen maken. De huishoudelijke taken worden fantastisch waargenomen door Jannie en Loes maar dit soort klussen moet ik echt zelf doen. Ik erger me mateloos aan de laden en kastjes die ik open trek of beter gezegd die ik nauwelijks meer dicht kan krijgen. Ik heb met mezelf afgesproken dat deze week alles maar dan ook alles wat een deurtje, klep of verborgen ruimte heeft aan de beurt komt.

Het eerste wat ik na maan-den terug heb gevonden is mijn splinternieuwe nog niet gebruikte mobiele telefoon met werkelijk alles erop en eraan. Euh ik hang nogal aan het vertrouwde ;-)
Ik had op mijn manier nog geen tijd om het apparaat te bestuderen en had hem te goed weggelegd. Nouh ja weggelegd, gestopt beter gezegd gepropt. Dit tot onbegrip van man en kids. Wie gaat zoiets niet onmiddellijk uitvogelen en in gebruik nemen: nouh IK !!!!!
Yes, tussen de puinzooi terug gevonden ...

Intussen is het dinsdag en ik ben al vergevorderd. Een heerlijk gevoel maakt zich meester van deze mevroi. Het hoofd raakt geleidelijk wat leger en ik maak met plezier menig deurtje en laatje open. Morgen ga ik vrolijk verder. Het lijkt en voelt als voorjaarsschoonmaak.
Niet te hard roepen. Ik denk namelijk dat ik tegen die tijd gewoon weer opnieuw kan beginnen:
opgeruimd staat netjes ;-)

zondag 16 januari 2011

Jij




Een uitdaging: elke dag :-)
Ben jij anders dan een ander.                                                       
Ja natuurlijk, jij bent jij.
Maar jij bent niet geschapen
uit een ander hoopje klei.

Kijk gerust eens in de spiegel.
Naar het kunstwerk dat je bent.
Jouw gezicht, jouw lijf en leden,
jouw karakter, jouw talent.

Zie je wel, je bent een wonder.
Niets aan jouw is saai of grijs.
Wees maar jij en blijf bijzonder.
Zing gewoon je eigen wijs.                        

woensdag 12 januari 2011

Gefeliciteerd


Het was maandag even slikken en het kostte tijd om de knop weer om te zetten. Ondanks dat de kans klein was hoop je toch stiekem tegen beter weten in dat de chemokuur "iets" heeft gedaan.
Je kunt er verschillende theorieën op los laten maar daar hebben we niks aan. We hebben onszelf bij elkaar geraapt en gaan er weer vol tegen aan.
Op zoek naar de tijdelijke handrem ... !!!



Vandaag een heer-lijke dag in gezelschap van onze hartsvriendin Marian uit Katwijk al aan de Zee. Gezellig gekletst, koffieleuten, een goed gesprek, een dikke knuffel en ze heeft een verrukkelijke visschotel voor ons gemaakt. We hebben ge-no-ten !!! Het voelt alsof we aan de acculader hebben gezeten hihi

De hele dag in spanning om dochterlief. De tweede poging voor haar deelexamen kleinbrood in Wageningen. Examen-stress / spanning (en niet een klein beetje) zorgt regelmatig dat dit soort dingen niet lopen zoals verwacht. En maar stoken met die kaarsjes ...
YES YES YES dolgelukkig dat ze is geslaagd met een 7,17 met dank aan haar leerkracht die dit vanavond nog even snel mailde.
Blij voor ons kind die het echt niet gemakkelijk heeft op dit moment.
Lieve schat: van harte gefeliciteerd. Dat wordt taart beloofd = beloofd :-)

maandag 10 januari 2011

Vierde chemokuur / uitslag

Daar gaan we dan deze middag ….

Met een gespannen onderbuik gevoel richting UMC St.Radboud voor de uitslag van de long CT scan van afgelopen donderdag:

De metastasen in beide longen zijn niet gegroeid maar ook beslist niet kleiner geworden.
Als de DTIC iets doet dan is dat vaak na afloop van de eerste drie kuren. Deze uitslag is allerminst een reden om een gat in de lucht te springen. De kans dat de volgende kuren iets doen is minimaal. Toch gaan we voor nog een serie van 3 keer een DTIC kuur.

De witte bloedlichaampjes zijn erg laag. Hoewel op het randje (groot risico op infecties) wordt toch meteen de 4e chemokuur gegeven. Daarna nog twee (om de 3 weken) Vervolgens weer een scan.

We zijn niet blij, niet opgelucht, niet teleurgesteld: we kunnen eigenlijk niets met deze uitslag.

We love each other en vervolgen de weg op onze geheel eigen wijze ;-)
We hopen dat er tussen de chemokuren door nog goede dagen zijn waarin we kunnen genieten en wat leuks kunnen ondernemen. We plukken wat we plukken kunnen ... !!! Hoe blij kan een mens zijn met hele kleine, waardevolle en bijzondere geluksmomentjes.

Voor nu ligt onze telefoon er even naast. Wij zijn allemaal moe !!!
Even niks, even tijd en aandacht voor onszelf en voor de kids.
Even naast manlief die wederom rillend en met een warmwaterzak onder de wol ligt.