Beestjes

Wekenlang uitte onze zoon de wens dat hij zo graag wandelende takken zou willen. Een stuk onschuldiger dan een fret, kameleon of slang die op zijn verlanglijstje staan. Uiteindelijk is het moederhart gezwicht en reden we naar de dierenspeciaalzaak waar we drie jaar geleden ook eens takken hadden gekocht: helaas de zaak bestaat niet meer. Wat nu?!

Een bellijstje gemaakt met speciaalzaken hier in de buurt maar zonder resultaat. Echter, wat zoonlief in zijn hoofd heeft is er nog niet weer uit !!! Uiteindelijk een speurtocht op marktplaats begonnen. Geen levende beessies op rijafstand maar wel de mogelijkheid om eitjes te kopen. Een mail naar aanleiding van een advertentie: voor 1,50 euro VIJFENTWINTIG eitjes.
Huh maar ik wil helemaal geen 25 wandelende takken in ons huis !!!  "Mam die komen echt niet allemaal uit en dan hebben we reserve". Oke schat toe dan maar.

Een paar dagen later arriveren per post in een soort reageerbuisje 25 eitjes. Zoonlief dolgelukkig. De eitjes moeten in een hokje en op vochtig keukenpapier hun tijd uitliggen. Probleem is dat dit soms wel drie maanden kan duren zo lees ik op internet en vrijwel alle eitjes komen uit.  Na de derde dag vraagt hij ’s ochtends;
"zijn ze nu nog niet uitgekomen, ik wacht echt geen 3 maanden !!!"
Wahah moeders had beter moeten weten. Haar auti-zoon kent geen geduld. Zijn zus vindt een advertentie op marktplaats. In een dorp verderop kun je wegens overbevolking tegen een kleine bijdrage wandelende takken ophalen. Mijn grote en kleine man vertrekken om onze nieuwe huisdieren op te halen. Ik roep nog na dat het er niet meer dan vijf mogen zijn. Eenmaal thuis aan het tellen: ELF "Ach mam ze zijn zo klein" (maar worden heel snel groot) Oeps en dan hebben we die vijfentwintig eitjes nog … Wandelende takken zijn tweeslachtig. Een troost we krijgen volgens mijn wederhelft dus niet te maken met een takkenwijf hihi

Een paar dagen later zie ik dochterlief naar boven sluipen, rommelen en druk zijn. Ik vertrouw het zaakje niet en vraag wat ze allemaal aan het doen is. Wahaha blijkt ze inwoning te hebben in haar slaapkamer. Naaktslakken in haar "terrariumbak". Onderweg naar school gevonden en in een plastic bekertje met dekseltje meegesmokkelt. Die kids van ons hebben iets met kruipend (on)gedierte. Dat laatste mag je niet zeggen want ze zijn zooooo lief. Ik slik en stem aarzelend toe. Als die bak maar dicht blijft !!! Na de flinke regenbui van dinsdagavond brengt ze woensdag nog meer van die glibberbeestjes mee naar huis. Nu is het GENOEG.
’s Avonds rijd ik mee om haar fiets op te halen. Ze had een lekke band en haar tweewieler geparkeerd bij een ouder echtpaar. Fiets op de drager en roept "mam, even wachten ik ben zo weer terug". Even later ploft ze naast me in de auto. "Wat had je nou?!" vraag ik. "Ooh ik zag een slak met een huisje kijk !!! Oooh nee hè daar gaan we weer.
Ook deze slak krijgt een plek in een andere bak en zoonlief herinnert zich ineens weer de goede tijd waarin we wel zo’n dertig slakken (met huisje) in een bak hadden. Zo lief !!! Gisteravond kreeg hij mij zo ver om mee te gaan op "huisjesjacht". Gelukkig niets gevonden. Ik weet echter dat hij door zal gaan tot ook de volgende bak goed bevolkt is.

Allemaal beessies … !!!

Indien wij last krijgen van overbevolking en u heeft interesse. Roept u maar.  Gratis en voor niks !!!