Vader

Na het avondeten trok zoonlief me aan mijn trui "mam ik heb ook een weblog en ik heb een stukje over papa geschreven" . Nieuwsgierig vroeg ik hem of ik het mocht lezen.
In een mum van tijd had hij zijn stukje voor het scherm getoverd en verliet hij als een speer het computerkamertje.

Diep ontroerd en mijn tranen wegvegend (daar kan hij niet tegen) heb ik verteld HOE ontzettend trots ik op hem ben.
Zijn antwoord "als ik dit type hoef ik niemand aan te kijken !!"
En dat antwoord zal ik echt nooit vergeten ... !!!
Hij neemt vanavond meteen een stukje "werk" uit mijn handen.

Ik kan alle aandacht geven aan mijn lief die al twee dagen lamlendig en kotsmisselijk is van zijn 1e chemokuur. Ik mag namelijk de blog van Brian hier op mijn eigen weblog posten als ik vermeld dat niet ik maar hij de schrijver is ;-)

Vader
Hoi, allemaal

Dat mijn vader foute cellen bij zijn longen had, was voor iedereen een grote tegenslag.
Hij heeft een kuur gehad, ligt nu ziek op bed, is misselijk en is moe.
zo ken ik hem niet meer, de vrolijke, grappige vader.

hier een gedicht voor hem,

vader je ligt nu ziek op je bedje dat is voor mij geen pretje
je bent misselijk en koud en dat is goed fout
hopelijk ben je snel beter dan heb ik geen strik meer in mijn veter

Ik hoop dat hij snel beter is.
bye

Geplaatst door bweg op