De rups die ging mediteren

Er was eens een rups, die genoeg had van al het gedoe,
het gekonkel en gekrioel, het kruipen had even geen doel.

Dat had het natuurlijk wel jarenlang gehad, maar nu was ie het zat.
Hij verlangde naar een moment om ergens stil en intens een beetje te zitten.

Zo zittend en sussend ging de tijd voorbij. En de rups werd zo rustig en zei:
(een beetje gewichtig) "Er zijn momenten tussen het denken ....

dan ontpopt er zich iets !!! En als je dat eenmaal kent,
dan lijkt het werkelijk alsof je even een vlinder bent"


Tekst: Inez van Oord