Een gewone zondag

Vandaag eindelijk weer eens een gewone dag waarvan ik even het gevoel heb dat er niets aan de hand is in huize Weghorst. Heer-lijk !!! Lekker uitgeslapen (ik ben zo moe) terwijl het plekje naast me al een paar uur leeg is. Manlief is met de wielerclub mountainbiken (of wielrennen) zoals normaal gesproken altijd op de zondagochtend.

Om 11.00 uur roep ik de kids onderaan de trap. Het wordt zo langzamerhand eens tijd. Het ontbijt is klaar: broodjes gebakken, eitjes gekookt en de koffie pruttelt. Geen van allen ook maar enigszins toonbaar maar we laten het ons lekker smaken hihi Even later schuift mijn allerliefste ook aan de ontbijttafel. Hijgend en puffend en nat van het zweet. Zo zie ik hem graag ;-)

Dochterlief gaat verder met de taart waar ze gisteren een begin mee heeft gemaakt. Een kapsel kun je volgens haar beter snijden als het in de vriezer is geweest.
Op verzoek van zoonlief maakt ze de slagroomtaart met gele room maar verder naturel. Dus zonder enige poespas. Daar houdt hij namelijk niet van.
Als ik even later kom proeven (dat hoort toch zo) weet ik zeker dat dit helemaal goed komt mmm
Intussen huppelt zoonlief met zijn 1.82 mtr vrolijk in zijn joggingpak rond en maakt enorme sprongen alsof ie een pasgeboren lammetje is. Hij heeft er duidelijk zin in.
In de LENTE en in de TAART


Als het ’s middags koffietijd is nemen we allemaal een extra groot stuk !!!!
Is dit voor herhaling vatbaar of niet ?!

We rommelen gezellig wat aan. De honden worden gewassen, de krant wordt van voor naar achteren gelezen, een paar tijdschriften doorgebladerd, even computeren: RELAX
Vandaag geen telefoon (we nemen de dag voor de chemokuur niet op) en geen bezoek.
Eerlijk = eerlijk dat is ook heer-lijk !!!