dinsdag 29 juni 2010

Dagbehandeling



Vorige week gestart met dagbehandeling (twee dagen per week) in revalidatiecentrum Het Roessingh in Enschede. Dit vanwege mijn schouderklachten rechts en in wat mindere mate links. Zie ook een eerder blog.

Vrijdag volgt opnieuw een röntgen van beide schouders en een MRI. Dinsdag een bicepspees-infiltratie.



Het wordt zo langzamerhand een erg lastig en bovendien pijnlijk probleem. Voor elke meter voorwaarts heb ik mijn beide armen en schouders nodig. In afwachting wat mijn orthopeed (een schouderspecialist) kan bieden ben ik op advies van de revalidatiearts inmiddels gestart met dagbehandeling. Er bestaat namelijk een reële kans dat ik anders van het krukken lopen af zal komen. Dit is iets waar ik absoluut niet aan moet denken !!! Weinig keus en in de hoop dat hier positieve dingen uit voort zullen komen ben ik met frisse moed begonnen.

Vanochtend mijn boeltje weer gepakt en in mijn rode "ferrari" richting de Grolsch-stad. De airco op volle toeren. Ik meld me bij de centrale balie met mijn therapiekaart die ik elke vrijdag per post thuis krijg bezorgd. Huppekee eerst richting fysiotherapie. Hoewel ik veel vaker in Het Roessingh ben geweest is het allemaal nog wat wennen en ook wel confronterend. Confronterend in die zin dat ik mezelf eigenlijk helemaal niet zie als iemand met een beperking hoe raar dat ook klinkt. Overal waar ik kijk is het alsof ik mezelf in de spiegel zie. Ik ben ook een van hen. Als vissen in een veel te grote vijver. Ik word me er ook weer extra van bewust dat ik in de loop der tijd fysiek behoorlijk heb moeten inleveren.

In de eerste 2 1/2 jaar na mijn amputatie kwam ik vaak in Het Roessingh vanwege mijn prothese. Uiteindelijk bleek dit in verband met de vaatafwijking (KT) in mijn stomp en het feit dat ik daardoor geen enkele druk op bot en weke delen kan verdragen helaas niet tot de mogelijkheden te behoren. Ik kom nu met een andere missie en die is voor mij minstens zo belangrijk !!! De fysiotherapeut geeft tussen neus en lippen aan dat een langere periode RUST haar verstandig lijkt en dat ze dit eens wil voorleggen aan mijn behandelend revalidatiearts. Als ze dan voorstelt om tijdens die periode gebruik te maken van een elektrische rolstoel val ik even compleet stil. "Wat denkt u ervan ?!" Ik denk even NIETS !!! Ik weet niet of ik dat wil en kan … (waarom zijn de bergen zo hoog) Ik ben zo gehecht aan mijn onafhankelijkheid !!!

Als ik daarna een leeg blok van 1 ½ uur heb alvorens ik verder ga met de ergotherapie ontvlucht ik letterlijk mijn tijdelijke terrein. Ik herinner me dat aan deze kant van de stad ook die hele mooie woonwinkel zit met allerlei snuisterijtjes. Ik rijd op goed geluk rond en vind het eigenlijk meteen. Dichterbij nog dan ik dacht. Ik snuffel op mijn gemak rond. Ik heb immers ruim de tijd.  Het ene nog mooier dan het andere :-) De eigenaresse vraagt of ik zin heb in een heerlijke capuccino. Dat sla ik niet af. Beter hier dan daar !!! Ze drinkt gezellig een bakkie mee en in notime kletsen we aan de knusse tafel een eind in het rond. De tijd vliegt en als ik afscheid neem heb ik mezelf verwend op wat leuke hebbedingetjes. Een stuk lichter in mijn portemonnee en lichter in mijn hoofd race ik weer terug naar Het Roessingh voor mijn volgende afspraak ...

6 opmerkingen:

  1. Wát moet ik hier nu op zeggen lieve vriendin..?
    Alleen dat ik je moed en positiviteit zo enorm bewonder!! Ik zie jou ook niet als iemand met een beperking..jij bent 'gewoon' jíj! Lieve, positieve,blije, humoristische ANITA!!
    Hoe je ook op zo'n dag weer een positief, goed moment voor jezelf weet te vinden in de woonwinkel...en dan 'lichter in je hoofd' richting volgende therapie vertrekt...om een voorbeeld aan te nemen...
    Dikke knuffel lieverd!! X-X-X

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooi compliment ;-)
    Heb gisteren wel een gefrustreerd traantje weg moeten pinken hoor !!! Je weet wel zo stiekem als niemand het ziet.
    Nouh jaah morgen maar weer met frisse moed al staat mijn hoofd er op dit moment helemaal niet naar. Ik trap die car morgen gewoon weer op zijn staart hihi
    Thnx voor je lieve woorden xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Trap je Ferrari op zijn staart en in gedachten ben ik morgen bij je!

    Megadikke klapzoen op je neus! XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb een heel leuk vooruitzicht.
    Mevroi Zazoe komt nadien met haar slakken en jongens op de koffie hahaha
    Tot morgen en een piepklein kusje op je neus terug x
    (het wordt zo nattig anders hihi)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Anita,

    Tsja....wat zal ik zeggen.
    Je bent uniek, mooi en lief! Dat hele plaatje doet gewoon je handicap verdoezelen!
    Maar oooh lieverd, diep van binnen zit nu een weeig rotgevoel gevoel, iets wat je NIET wilt voelen. Ik kan nu wel zeggen doe het rustig aan, maar daar zit 'm het probleem nou juist. Anita is idd onafhankelijk en kan haar eigen boontjes doppen. Ik kan me het zo voorstellen, dat je af en toe stiekem een traantje wegpinkt, dat mag toch ook! Je word met de neus op de feiten gedrukt, van een verkeerde film.

    Helemaal gelijk, dat je de boel even hebt ontvlucht. Geluk is niet te koop, maar jezelf even verwennen kan je dan zo'n groots gevoel geven. Op het juiste moment was daar een lieve eigenaresse (van RM? toevallig hihi), waardoor je weer met goede moed de therapie hebt kunnen hervatten. Alsof het allemaal zo moest zijn.

    Ik wens je veel sterkte en ik aan je lieve meid!

    Veel plezier met Zazoe en haar beestenbende hihi. Ik weet zeker dat zij de juiste persoon is, die je dag vandaag weer doet kleuren!

    Ik geef je een dikke kus en knuffel.
    Veel liefs van mij xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Helena, het was idd een winkel waar ze veel RM artikelen verkopen hihi Hoe raad je het zo ;-) xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Wat leuk dat je hier op het blog mee komt lezen. Laat je ook even een berichtje achter ... Dank je wel :-)